55:185
185
CAPUT
IIII.
186
dam
saperet:
nondum
supra
coelos
eveheret
hominum
mentes
ad
perfectam
sapientiam.
Quamquam
enim
eandem
lex
doctrinam
continebat:
quia
tamen
paedagogia
tantum
fuit,
perfectio
semper
illi
detrahitur.
26.
Cuius
vox
terram.
Quum
Deus
terram
concusserit
in
lege
publicanda,
probat
nunc,
magnificentius
ipsum
loqui,
quia
terram
simul
et
coelum
concutiat.
In
eam
rem
citat
testimonium
prophetae
Hagai
(2,
7).
Neque
tamen
singula
verba
refert,
sed
quia
propheta
concussionem
terrae
et
coeli
futuram
praedicit,
hoc
sumit
apostolus,
ut
doceat
evangelii
vocem
non
in
terra
solum
tonare,
sed
penetrare
supra
coelos.
Porro
illic
agi
de
Christi
regno,
extra
controversiam
esse
debet:
nam
mox
in
contextu
sequitur;
Commovebo
omnes
gentes,
et
veniet
desiderium
cunctarum
gentium,
et
implebo
domum
istam
gloria.
Atqui
certum
est
neque
gentes
omnes
collectas
fuisse
in
unum
corpus,
nisi
Christi
auspiciis:
nec
aliud
esse
desiderium
in
quo
acquiescamus
omnes
quam
ipsum
Christum:
nec
templum
Solomonis
fuisse
gloria
superatum,
nisi
quum
eius
magnitudo
per
totum
orbem
diffusa
fuit.
Quare
tempus
Christi
procul
dubio
designat
propheta.
Quod
si
exoriente
Christi
regno,
non
inferiores
tantum
mundi
partes
concuti,
sed
vim
eius
in
coelum
usque
pervenire
oportuit:
merito
colligit
apostolus,
sublimiorem
esse
evangelii
doctrinam,
et
quae
ab
omnibus
creaturis
clarius
exaudienda
sit.
27.
Illud
autem,
adhuc
semel.
Ad
verbum
sic
loquitur
propheta:
Adhuc
unum
modicum.
Significat
autem
non
diuturnam
fore
calamitatem
populi,
quin
Dominus
succurrat.
Sed
apostolus
in
hac
voce
non
insistit:
tantum
ex
concussione
coeli
et
terrae
infert
totius
mundi
statum
debere
Christi
adventu
mutari.
Nam
quae
creata
sunt,
corruptioni
subiacent.
At
Christi
regnum
aeternum
est.
Ergo
creaturas
omnes
in
melius
reformari
necesse
est.
Inde
sibi
transitum
facit
ad
aliam
exhortationem,
ut
regnum
apprehendamus
quod
concuti
non
potest:
quoniam
ideo
nos
movet
Dominus,
ut
vere
et
perpetuo
apud
se
stabiliat.
Quamquam
magis
probo
diversam
lectionem
quam
vetus
interpres
reddidit:
Suscipientes
regnum,
habemus
gratiam.
Si
affirmative
legas,
sensus
optime
fluet:
nos,
dum
amplectimur
evangelium,
donari
Christi
spiritu,
ut
reverenter
et
pie
colamus
Deum.
Si
in
modo
hortandi
legas:
Habeamus:
coacta
et
obscura
erit
loquutio.
In
summa
hoc,
meo
iudicio,
vult
apostolus,
modo
fide
ingrediamur
in
Christi
regnum,
nos
firma
gratia
potituros,
quae
nos
efficaciter
in
Dei
cultu
retineat:
quia
sicuti
Christi
regnum,
ita
et
donum
regenerationis
mundo
sit
superius.
Quum
dicit,
coli
Deum
eoapeaxcoc
cum
reverentia
et
timore,
etsi
promptitudinem
et
gaudium
exigit
in
nostris
obsequiis,
simul
tamen
nullum
illi
probari
cultum
significat,
|