42:185
185-186
PROLEGOMENA.
exercitatione
peritiores
facti)
longe
verissimum
esse,
omnes
etiam
auditores
facile
agnoscent.
Consilium
autem
erat,
hac
occasione
ipsum,
si
fieri
posset,
pellicere
ad
iustos
commentarios
in
autorem
ipsum
edendos,
verum
paulo
aliter
quam
sperabamus
nobis
tunc
accidit.
Etenim
huius
consequendi
spem
omnem
nobis
ipse
praecidit
ob
unius
Buceri
reverentiam,
quem
hac
in
parte,
ut
in
omnibus
reliquis,
fidelissimam
et
utilissimam
operam
praestitisse
quum
tota
ecclesia
agnoscat,
tum
ipse
praecipue
D.
Calvinus
honorificentissime
nobis
omnibusque
semper
asseruit.
Restabat
itaque
ut
praelectiones
ipsae
qualiter
a
nobis
exceptae
fuissent,
evulgarentur.
Factum
est
autem
ut
dum
optimus
quisque
ingens
laboris
nostri
operae
pretium
sibi
promitteret,
nos
quoque
in
dies
maiorem
contentionem
adhiberemus,
ne
ea
spes
in
fumum
illis
abiret.
Itaque
seu
his
studiis,
seu
certe
piorum
commodis
accensi
tantum
effecimus
ut
ad
summam
diligentiam
nos
reliquum
nihil
fecisse
omnes
facile
iudicarent.
Quo
magis
mirum
videri
posset
quid
eum
postea
consilium
mutare
in
animum
induxerit,
ut
et
nostram
et
piorum
multorum
exspectationem
frustraretur:
et
contra
quam
vellet
in
utilissima
ecclesiae
opera
navanda
ingentem
multorum
invidiam
et
implacabile
odium
accersere
coactus
sit.
Caeterum
eos
quidem
qui
Buceri
autoritatem
simpliciter
in
hoc
negotio
obtendunt,
ut
non
iniqua
prorsus
ratione
permoveri
libenter
agnoscam
:
sic
mihi
duri
nimium
et
praefracti
videbuntur,
si
se
non
aequis
quoque
excusationibus
duci
patientur.
Quod
etiam
propediem
factum
iri
spero.
Quod
autem
ad
eos
attinet
qui
insano
maledicendi
amore
feruntur,
et
rixandi
minimas
quasque
occasiones
aucupantur,
quemadmodum
pii
omnes
talia
monstra
aversari
ac
detestari
debent,
ita
his
ut
satisfiat
non
magnopere
laborandum
est.
Canum
enim
latratus,
qui
ecclesiae
modo
obfuturus
non
sit,
sine
magno
periculo
dissimulari
et
despici
poterit.
Atque
haec
quidem
praefanda
habuimus
in
eorum
gratiam
qui
nos
saepius
de
Psalmorum
praelectionibus
interpellarunt,
ne
se
putent
vana
exspectatione
a
nobis
delusos
esse.
Nam
pro
his
sciant
se
aliquando,
Deo
propitio,
iustos
et
integros
commentarios
habituros.
Quod
si
eos
adhuc
gravius
longum
hoc
afficit
desiderium,
cogitent
nos
quoque
non
minus
anxie
tantum
thesaurum
expetere.
Caeterum,
par
est
utrosque
assiduis
viri
et
gravissimis
occupationibus
veniam
dare,
et
modum
aliquem
huic
nimium
prurienti
et
praematuro
desiderio
statuere.
Parcere
etiam
homini
aequum
fortasse
vel
uno
eo
nomine
fuerit,
quod
omnium
minime
ipse
sibi
parcat,
haud
ullam
unquam
ab
insano
labore
quietem
aut
animi
relaxationem
capiens.
Ut
nemini
iam
dubium
sit,
divina
non
modo
benignitate,
sed
insigni
et
ad
posteros
nunquam
non
praedicando
miraculo
corpusculum
hoc
trahere,
natura
imbecillum,
crebris
insuper
morbis
vehementer
affectum,
immensis
deinde
laboribus
exhaustum
:
postremo
assiduis
impiorum
aculeis
confossum,
et
omni
contumeliarum
genere
undique
afflictum
et
divexatum.
Sed
quoniam
huius
loci
querelae
non
sunt:
ad
vos
nunc,
christiani
lectores,
venio,
quibus
hoc
praelectionum
opus
in
Hoseam
prophetam
dicare
nobis
in
animo
est.
Dicamus
autem,
non
quod
quidquam
in
eo
nobis
proprium
vendicemus
praeter
solam
diligentiam,
quam
in
his
colligendis
adhibuimus:
sed
tanquam
nostrum
facere
non
dubitamus,
quod
nunquam
nisi
auspiciis
nostris
ad
vos
pervenisset.
Nam
etsi
dignam
omnino
rem
esse
iudicaremus,
quae
ecclesiae
Domini
offerretur,
autori
tamen
ipsi
vix
tandem
hoc
persuadere
potuimus,
donec
importunis
precibus
hac
lege
vinci
se
a
nobis
passus
est,
ut
fide
nostra
esset
quale
posthac
iudicium
de
eo
boni
omnes
facerent:
suorum
adeo
iniquus
aestimator
est.
Nos
vero,
tametsi
verecunde
ea
paulo
plus
quam
par
erat
extenuat,
nihilominus
promittere
nobis
audemus
non
modo
autori
ipsi
apud
vos
iustum
laboris
sui
constaturum
operae
pretium,
sed
nos
quoque
gratiam
non
vulgarem
esse
inituros.
Neque
enim
eo
minus
iucundas
vobis
fore
has
lectiones
confidimus,
quod
scholae
(ut
par
erat)
inserviens,
aliquanto
longius
a
solita
suorum
omnium
gratia,
et
orationis
ornatu
autor
ipse
recessit.
Nam
quum
ingenti
negotiorum
mole
oppressus,
vix
plerumque
semihorae
spatio
meditatas
lectiones
domo
afferre
cogeretur,
auditorum
aedificationi
et
commodis
maluit,
vero
sensu
eliciendo
et
planum
faciendo,
consulere,
quam
inani
verborum
pompa
quum
ipsorum
|