[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


42:183  183-184  PROLEGOMENA.  IOANNES  CALVINUS  CHRISTIANO  LECTOBI  8.  Quum  mihi  vere  et  merito  asserere  liceat,  idoneisque  testibus  probare,  lucubrationes  quas  hactenus  in  publicum  emisi,  tametsi  maiore  cura  et  studio  politae  essent,  mihi  flagitando  propemodum  fuisse  extortas:  nunquam  certe  me  autore  in  lucem  editae  fuissent  annotationes  istae,  quarum  ut  tolerabilis  fuerit  auditio,  lectu  tamen  dignas  non  putabam.  Nam  si  multis  vigiliis  vix  consequor  ut  mediocris  ex  meis  lucubrationibus  ad  ecclesiam  redeat  utilitas,  quam  stulte  meis  sermonibus  locum  inter  publica  scripta  arrogarem?  Deinde  si  in  lucubrationibus  quas  domi  privatim  vel  scribo  vel  dicto,  ubi  plus  otii  ad  meditandum  datur  et  ubi  limata  etiam  brevitas  curae  et  diligentiae  accedit,  sedulitas  tamen  mea  a  malignis  et  invidis  in  crimen  vocatur,  quomodo  notam  superbiae  effugerem,  cogitationes  quas  liberius  in  auditorio  ad  usum  praesentem  effudi,  nunc  toti  mundo  legendas  obtrudens?  Sed  quum  eas  supprimere  in  manu  mea  non  foret,  nec  earum  editio  aliter  posset  a  me  impediri,  quam  si  novum  scribendi  laborem  (quod  meae  rationes  non  patiebantur)  de  integro  susciperem  :  complures  vero  amici,  dum  nimis  sum  morosus  laborum  meorum  censor,  me  ecclesiae  iniuriam  facere  clamitarent:  ut  hoc  qualecunque  erat  volumen  ex  ore  meo  susceptum,  in  publicum  exiret  permittere  malui,  quam  prohibendo  scribendi  necessitatem  mihi  iniungere:  quod  ante  in  Psalmis  facere  coactus,  quam  impar  sim  tot  scriptionibus  adhuc  in  longo  illo  et  difficili  opere  experior.  Prodeant  ergo  hae  in  Hoseam  enarrationes,  quas  publico  arcere  mihi  liberum  non  fuit.  Quomodo  autem  exceptae  fuerint,  operae  pretium  est  testari,  non  solum  ne  sua  laude  fraudetur  eorum  diligentia,  industria  et  dexteritas,  qui  laborem  hunc  ecclesiae  navarunt,  sed  ut  certo  persuasi  sint  lectores,  adeo  nihil  hic  esse  adscititium,  ut  ne  in  melius  quidem  sibi  permiserint  vocem  unam  corrigere  scriptores  ipsi.  Quomodo  inter  se  operas  contulerint,  unus  ex  eorum  numero  optimus  amicus  noster,  et  propter  suas  virtutes  bonis  omnibus  carus,  D.  Ioannes  Budaeus,  fusius,  ut  spero,  exponet.  Incredibilis  vero  mihi  res  fuisset,  nisi,  quum  mihi  postridie  recitarent,  clare  vidissem,  quae  scripserant  a  sermone  meo  nihil  differre.  Optanda  forte  maior  fuisset  libertas  ut  supervacua  resecarent,  alia  digererent  in  meliorem  ordinem,  alia  distinctius  vel  ornatius  traderent,  sed  meum  iudicium  non  interpono:  tantum  hoc  manu  mea  consignatum  esse  volui,  tanta  fide  eos  excepisse  quod  ex  ore  meo  audierant,  ut  nullam  mutationem  animadvertam.  Vale  christiane  lector,  quisquis  mecum  in  coelesti  doctrina  proficere  cupis.  Genevae,  Idibus  Febr.  M.  D.  LVII.  IOANNES  BUDAEUS  CHEISTIANIS  LECTOEEBUS  S.  Quum  ante  annos  aliquot  doctissimus  vir  Ioannes  Calvinus,  amicorum  hortatu  et  precibus  Davidis  Psalmos  in  schola  enarrandos  suscepisset,  initio  aliquot  eius  auditores  pauca  quaedam  pro  more  nostro,  privatis  studiis  iudicio  arbitratuque  nostro  annotabamus:  sed  experientia  tandem  commonefacti  cogitare  coepimus  quanta  multorum,  ac  totius  propemodum  ecclesiae  fraude  tantarum  lectionum  fructus  in  paucos  auditores  absumeretur.  Itaque  collectis  animis,  faciendum  nobis  omnino  duximus,  ut  ad  privatas  rationes  publici  quoque  curam  et  procurationem  adiungeremus.  Quod  ita  fieri  posse  videbatur,  si  ultra  solitum  morem  colligendis,  et  de  verbo  ad  verbum,  quoad  fieri  posset,  excipiendis  lectionibus  studium  intenderemus.  Nec  mora:  huic  quidem  negotio  duobus  strenuis  fratribus  me  tertium  adiunxi:  atque  ita  accidit  Dei  benignitate,  ut  conatui  prorsus  non  deesset  eventus,  Namque  in  unum  collatis  cuiusque  nostrum  operis,  et  lectionibus  statim  descriptis,  adeo  pauca  nobis  elapsa  esse  reperiebamus,  ut  nullo  negotio  compleri  lacunae  possent.  Idque  quum  in  eo  opere,  in  quo  virium  nostrarum  periculum  primum  factum  est,  ita  esse  Calvinus  ipse  nobis  testis  est:  tum  vero  in  his  in  Hoseam  lectionibus  (longo  scilicet  usu  iam  et  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci