9:182
volunt,
debere
a
Christo
ipso
incipere:
ut
corpori
eius
insiti
per
eius
sacrificium
Deo
reconcilientur.
Longius
deinde
prosilit
calumnia,
nos
applicationem
remissionis
peccatorum
negare
in
coena
fieri.
Quasi
vero
applicationis
nomen
proprio
et
genuino
sensu
non
usurpem.
Nam
quod
ita
nos
ratiocinari
dicunt:
Sola
fide
iustificamur,
ergo
non
per
sacramenta:
non
adeo
rudes
sumus,
quin
sciamus
sacramenta,
quatenus
adminicula
sunt
fidei,
iustitiam
quoque
nobis
in
Christo
offerre.
Imo
quum
optime
inter
nos
conveniat,
eodem
in
gradu
locanda
esse
sacramenta,
quo
verbum:
sicuti
evangelium
vocatur
potentia
Dei
in
salutem
omni
credenti
(Rom.
1,
16),
idem
elogium
ad
sacramenta
transferre
non
dubitamus.
Ergo
nisi
eos
carpendi
mordendique
libido
ad
nos
quovis
modo
exagitandos
impelleret,
cur
hic
tantopere
excandescerent,
[pag.
122J
nulla
erat
causa.
Neque
tamen
eorum
maledicentiam
moror,
modo
testatum
sit
lectoribus,
noa
praeter
meritum
alienis
fictisque
criminibus
onerari.
Quando
autem
ubique
docemus,
verum
esse
coenae
finem,
ut
per
Christi
sacrificium
Deo
reconciliati
salutem
consequamur,
nemini
ambiguum
esse
potest
vel
obscurum,
quam
indigne
pietatis
elementa
nobis
excutiant.
Antequam
longius
progredior,
paucis
iterum
monendi
sunt
lectores,
quia
doctrinam
nostram
variis
modis
obscurant
vel
extenuant
Magdeburgenses,
ex
eorum
relatu
non
debere
aestimari.
Errore
an
malitia
id
faciant,
nescio.
Quum
tamen
ad
conflandum
nobis
odium
tota
eorum
tendat
recitatio,
probabile
est,
ubi
pugnando
magis
quam
docendo
attenti
sunt,
non
sincere
nec
fideliter
nobiscum
agere.
Itaque
ne
tenebras
lectorum
oculis
offundant
vel
contorta
eorum
sophismata,
vel
odiosae
quas
nobis
ascribunt
sententiae,
hic
testatum
esse
volo,
non
ita
nos
externa
symbola
a
Christi
carne
et
sanguine
discernere,
[pag.
123]
quin
vere
reque
ipsa
praestet
Christus
atque
impleat
quod
figurat
sub
pane
et
vino:
nempe
carnem
suam
esse
nobis
cibum,
sanguinem
esse
potum.
Fideles
ergo
tradimus
vere
communicare
Christo
in
sacra
coena,
illicque
recipere
quod
offertur
spirituale
alimentum.
Facessant
hic
putidae
calumniae,
nihil
nos
relinquere
praeter
inane
spectrum:
quia
ingenue
antehac
professi
sumus
veritatem
ita
signis
coniunctam
esse,
ut
non
minus
vere
animae
nostrae
spirituali
cibo
pascantur,
quam
panis
et
vinum
lingua
nostra
gustantur.
Tantum
in
modo
dissensio
est,
quia
nos
visibilem
panem
ideo
in
terra
porrigi
sentimus,
ut
fide
sursum
conscendant
fideles,
atque
arcana
spiritus
virtute
Christo
capiti
suo
uniantur.
Etsi
autem
vitam
ex
carne
sua
et
sanguine
nobis
inspirat
Christus,
negamus
tamen
fieri
commixtionem
substantiae
:
quia
dum
vitam
ex
substantia
carnis
et
sanguinis
percipimus,
manet
tamen
integer
homo
Christus
in
coelo.
Hoc
modo
a
nobis
repudiatur
quae
ab
aliis
12*
|