51:182
mendam
esse
nostram
audaciam,
quoties
immensa
divinae
praescientiae
altitudo
nobis
proponitur.
Huc
pertinet
quod
divitias
Christi
vocavit
impervestigabiles,
significans
materiam
esse
reverentia
et
admiratione
dignam,
quamvis
sensu
nostro
non
apprehendatur.
Qui
omnia
creavit
per
Christum.
Non
tam
de
prima
creatione
interpretari
libet,
quam
de
instauratione
spirituali.
Tametsi
enim
verum
est
illud,
verbo
Dei
creata
esse
omnia,
quemadmodum
tot
locis
habetur:
circumstantia
tamen
loci
postulat
ut
de
renovatione
intelligamus,
quae
continetur
in
beneficio
redemptionis.
Nisi
forte
quis
argumentum
ducere
malit
a
creatione
ad
renovationem,
hoc
sensu,
per
Christum
Deum
pater
creavit
omnia.
Non
igitur
mirum
si
nunc
gentes
omnes,
ipso
mediatore,
in
integrum
restituat.
Quae
expositio
mihi
non,
displicet.
Simili
argumento
utitur
2.
Cor.
cap.
4,
6,
Deus
qui
iussit
ex
tenebris
lucem
splendescere,
idem
est
qui
illuxit
cordibus
vestris.
Colligit
enim
ex
mundi
creatione
officium
esse
Dei
illuminare
tenebras.
Sed
quod
illic
visibile
fuit,
transfert
ad
spiritum,
ubi
agitur
de
regno
Christi.
10.
Patefieret
principatibus.
De
angelis
hoc
dici,
quidam
absurdum
esse
putant
:
propterea
quod
in
splendore
vultus
Dei
plus
cernunt
quam
ut
talis
ignorantia
illis
conveniat.
Referunt
ergo
ad
diabolos,
sed
inconsiderate.
Quid
enim
egregium
de
evangelio
praedicaret
apostolus,
aut
de
gentium
vocatione,
si
nunc
primum
diabolis
innotuisse
diceret?
Atqui
certum
est,
huc
ipsum
incumbere,
ut
Dei
misericordiam
erga
gentes,
et
simul
evangelii
dignitatem
quam
potest
maxime
amplificet.
Quod
ut
faciat,
testatur,
in
evangelii
praedicatione
in
medium
proferri
multiplicem
Dei
gratiam,
quae
ne
angelis
quidem
coelestibus
semper
nota
fuerit.
Unde
sequitur,
debere
hominibus
esse
plusquam
admirabilem
Dei
sapientiam,
in
eo
quod
gentes
Iudaeis
adiunxit
in
salutis
consortium.
Ideo
rcoXurcoixtXov
vocat,
quia
solent
eam
homines
falso
metiri
una
specie,
dum
totam
et
singulas
eius
partes
minime
capiunt.
Exempli
gratia,
Dei
sapientiam
Iudaei
inclusam
esse
imaginabantur
in
dispensatione
sibi
cognita
et
usitata,
qualis
sub
lege
fuerat.
Deus
autem
aliud
sapientiae
suae
documentum
ac
specimen
deprompsit,
evangelium
omnibus
indifferenter
publicando:
non
quod
nova
fuerit
sapientia,
sed
quod
magis
ampla
est
ac
multiplex
quam
ut
ingenii
nostri
modulo
comprehendatur.
Quare
sciamus,
qualemcunque
eius
notitiam
simus
consequuti,
tenuem
duntaxat
esse
portiunculam.
Quod
si
in
gentium
vocatione
in
coelo
agnoscitur
ab
angelis
et
reverenter
excipitur,
quam
indignum
est
in
terra
ab
hominibus
respui,
vel
despici?
Terum
quod
hinc
alii
colligunt,
interesse
concionibus
angelos,
ut
communiter
nobiscum
proficiant,
speculatio
est
parum
firma.
12*
|