48:18
piat:
ut
Hebraei
animas
dicunt.
Dubitari
etiam
potest,
sintne
soliti
quotidie
frequentare
coenaculum
illud
in
quo
degebant
apostoli,
an
simul
perpetuo
habitarint.
Vix
enim
tantae
multitudinis
capax
fuisset
locus
ad
omnes
vitae
necessitates.
Et
certe
mihi
est
verisimilius
Lucam
hic
exprimere
numerum,
ut
sciamus
tunc
fuisse
congregatos
omnes,
quum
habuit
Petrus
concionem.
Unde
coniici
potest
non
semper
adfuisse.
Ego
quanquam
nihil
affirmare
audeo,
probabili
tamen
coniectura
adductus
potius
huc
inclino,
tunc
accitam
fuisse
totam
ecclesiam:
quia
de
re
seria
agendum
erat:
atque
huc
tendit
surgendi
verbum.
16.
Oportuit
impleri
scripturam.
Quia
Petrus
verba
facit,
papistae
eum
universae
ecclesiae
faciunt
caput.
Quasi
nemo
in
coetu
piorum
ioqui
possit,
quin
papa
extemplo
fiat.
Fatemur
sane,
ut
necesse
est,
unum
aliquem
in
quovis
coetu
primas
tenere:
ita
apostolos
detulisse
Petro
hunc
honorem.
Sed
quid
hoc
ad
papatum?
Quare,
illis
valere
iussis,
expendamus
quid
per
os
eius
spiritus
pronuntiet.
Praefatur
oportuisse
impleri
scripturam:
ne
quem
turbaret
horribilis
Iudae
casus.
Minime
enim
consentaneum
videbatur,
ut
qui
selectus
fuerat
a
Christo
ad
munus
tam
praeclarum,
initio
sui
cursus
ita
foede
corrueret*
Eiusmodi
scandalum
tollit
Petrus,
quum
scripturis
fuisse
praedictum
recitat.
Hinc
elicitur
admonitio
ad
quotidianam
praxin
valde
apposita,
hunc
scripturae
praedictionibus
dandum
esse
honorem,
ut
ad
sedandas
in
rebus
inopinatis
consternationes
valeant.
Nihil
enim
magis
nos
conturbat
quam
dum
subsidimus
in
proprio
sensu,
et
nobis
ipsi
creamus
offendicula,
quibus
mederi
paratus
esset
Deus,
si
hoc
nobis
fixum
esset,
nihil
esse
absurdum
quod
ille
praevidit,
statuit,
atque
etiam
praedixit
ut
nos
redderet
fortiores.
Neque
tamen
ideo
excusabilis
fuit
Iudas,
quia
praedictum
tuerat
quod
illi
accidit,
quando
non
prophetiae
impulsu,
sed
cordis
sui
malitia
descivit.
Est
autem
bimembris
Petri
oratio.
Priore
enim
loco
offensionem
diluit,
quam
ex
Iudae
ruina
piae
mentes
concipere
poterant.
Imo
inde
exhortationem
colligit,
ut
discant
reliqui
Deum
timere.
Deinde,
restare
admonet,
ut
alius
in
eius
locum
subrogetur.
Utrumque
probat
scripturae
testimonio.
Quam
praedixit
spiritus
sanctus/
Tales
loquendi
formulae
maiorem
scripturis
reverentiam
conciliant,
dum
admonemur
Davidem
omnesque
prophetas
sola
spiritus
directione
loquutos
esse,
ut
non
ipsi
prophetiarum
sint
autores,
sed
spiritus,
qui
eorum
lingua
tanquam
organo
usus
est.
Quum
igitur
ea
sit
nostra
socordia,
ut
scripturis
longe
minus
deferamus
quam
decebat,
diligenter
notandae
sunt
formulae
istae,
atque
ipsis
etiam
assuescendum,
ut
Dei
autoritas
ad
confirmandam
nostram
fidem
subinde
memoriae
nostrae
recurrat^
17.
Cooptatus.
Ad
verbum
est
adnumeratus.
Dicit
autem
unum
ex
numero
fuisse,
ut
innuat
2
|