[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


1:176  [CO  1.  176]  Quod  si  causentur,  definitionem  meam  legem  non  esse  cui  parere  necesse  habeant,  audiant  Augustinum,  quem  sacrosanctum  se  habere  fingunt.  Sacramenta,  inquit,  propter  carnales, [p. 360]  visibilia  instituta  sunt,  ut  ab  iis  quae  oculis  cernuntur,  ad  ea  quae  intelliguntur,  sacramentorum  gradibus  transferantur.  1)  Quid  tale  aut  ipsi  vident,  aut  aliis  queunt  ostendere  in  eo,  quod  sacramentum  poenitentiae  vocant?  Idem  alibi:  2)  sacramentum  ideo  dicitur,  quia  in  eo  aliud  videtur,  aliud  intelligitur.  Quod  videtur  speciem  habet  corporalem,  quod  intelligitur  fructum  habet  spiritualem.  Neque  haec  ullo  modo  sacramento  poenitentiae,  quale  fingunt  ipsi,  conveniunt,  ubi  nulla  species  est  corporalis,  quae  spiritualem  fructum  repraesentet.  At  (ut  istas  belluas  in  sua  arena  conficiam)  si  ullum  hic  esset  sacramentum,  nonne  longe  speciosius  iactari  poterat,  absolutionem  sacerdotis  sacramentum  esse,  quam  poenitentiam,  vel  interiorem,  vel  exteriorem?  Promptum  enim  erat  dicere:  caeremoniam  esse  ad  confirmandam  fidem  nostram  de  peccatorum  remissione,  habereque  promissionem  clavium,  ut  vocant:  quodcunque  ligaveritis  aut  solveritis  super  terram,  erit  solutum  et  ligatum  in  coelis.  Sed  obiecisset  quispiam,  plerosque  absolvi  a  sacerdotibus,  quibus  nihil  accedit  tali  absolutione,  cum  ex  eorum  dogmate  sacramenta  novae  legis  efficere  debeant  quod  figurant.  Ridiculum.  Ut  in  eucharistia  duplicem  manducationem [p. 361]  statuunt:  sacramentalem  quae  bonis  aeque  ac  malis  communis  est,  spiritualem  quae  bonorum  tantum  est  propria,  cur  non  et  absolutionem  bifariam  percipi  fingerent?  Nec  hactenus  intelligere  potui,  quid  sibi  vellent  cum  illo  suo  dogmate,  quod  quam  longe  a  Dei  veritate  dissideat,  docuimus,  cum  id  argumentum  serio  tractaremus.  Tantum  hic  ostendere  volo,  hunc  scrupum  nihil  impedire,  quominus  absolutionem  sacerdotis  sacramentum  nuncupent.  Respondebunt  enim  per  os  Augustini:  [OS  202]  sanctificationem  esse  sine  visibili  sacramento,  et  visibile  sacramentum  sine  interiori  sanctificatione;  item:  sacramenta  in  solis  electis  efficere  quod  figurant;  item:  induunt  Christum  alii  usque  ad  sacramenti  perceptionem  alii  usque  ad  sanctificationem;  illud  boni  et  mali  pariter  faciunt,  istud  soli  boni.  3)  Sane  hallucinati  sunt  plus  quam  pueriliter  et  caeci  in  sole  fuerunt,  qui  cum  multa  difficultate  aestuarent,  rem  planam  adeo  et  cuivis  obviam  non  perspexerunt.  Ne  tamen  animos  tollant,  quacunque  in  parte  sacramentum  posuerint,  nego  iure  haberi  pro  sacramento.  Primum,  quod  nulla  Dei  promissio  extet,  unica  sacramenti  hypostasis  ;  deinde,  quod  quaecunque  1)  Lib.  4.  sentent.  dist.  22.  e.  2.  1)  Lib.  3.  quaest.  vet.  test.  2)  In  sermone  quodam  de  bapt.  infant.  3)  Lib.  3.  quaest.  vet.  test.;  De  bapt.  parvul.  .  Lib.  5.  de  bapt.  contra  Donat.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci