50:172
tionis,
non
a
sua
doctrina
tantum,
sed
a
Christo.
Nam
Christum
tenere
aliter
non
poterant,
quam
si
agnoscerent
eius
beneficio
nos
manumissos
esse
a
servitute
legis.
Porro
necessitas,
quam
constituebant
pseudoapostoli
in
caeremoniis,
prorsus
erat
contraria.
Sic
a
Christo
transferebantur,
non
quia
omnino
christianismum
abiicerent,
sed
quia
in
tali
corruptela
tantum
illis
relinquebatur
factitius
Christus.
Sic
hodie
papistae,
quia
dimidium
et
lacerum
Christum
habere
volunt,
nullum
habent:
ideoque
translati
sunt
a
Christo.
Pleni
enim
sunt
superstitionibus,
quae
ex
diametro
cum
Christi
natura
pugnant.
Diligenter
hoc
notandum,
t
r
a
n
s
f
e
r
r
i
nos
a
C
h
r
i
s
t
o
,
quum
ad
ea
delabimur
quae
eius
officio
contraria
sunt.
Neque
enim
misceri
potest
lux
cum
tenebris.
Eiusdem
est
rationis
quod
vocat
a
l
i
u
d
e
v
a
n
g
e
l
i
u
m
,
hoc
est,
aliud
a
vero.
Et
tamen
profitebantur
pseudoapostoli
se
evangelium
Christi
praedicare:
sed
quum
miscerent
sua
figmenta,
quibus
destruebant
praecipuam
vim
evangelii,
ideo
falsum,
corruptum
et
adulterinum
evangelium
habebant.
Utitur
autem
verbo
praesentis
temporis:
quasi
adhuc
in
actu
sit
eorum
lapsus,
ut
vulgo
dicunt.
Quasi
diceret,
nondum
vos
dico
esse
translatos:
nam
tunc
esset
difficilius
redire
in
viam.
Nunc
vero,
dum
adhuc
estis
in
medio
cursu,
gradum
reflectite
potius
quam
ultra
pergatis.
Aliqui
legunt,
ab
eo,
qui
vocavit
vos
in
gratia
Christi,
de
patre
intelligentes.
Sed
lectio,
quam
sequuti
sumus,
est
simplicior.
Quod
autem
dicit,
vocatos
a
Christo
fuisse
per
gratiam,
valet
ad
exprobrandam
illis
ingratitudinem.
Deficere
a
filio
Dei
per
se
indignum
et
flagitiosum
:
sed
ab
eo
deficere
quum
nos
gratuito
vocaverit
ad
salutem,
multo
est
foedius.
Auget
enim
bonitas
eius
erga
nos
sceleris
gravitatem,
si
ingrati
simus.
Cito.
Auget
turpitudinem
inconstantiae.
Nullum
quidem
tempus
maturum
est
defectioni
a
Christo:
sed
eo
magis
vituperandi
erant
Galatae,
quod
simul
atque
pedem
illinc
moverat
Paulus,
abducti
fuerant.
Ergo
sicut
eorum
ingratitudinem
prius
comparatione
gratuitae
vocationis
amplificavit:
ita
nunc
levitatem
circumstantia
temporis
amplificat.
7.
Quod
non
est
aliud.
Quidam
sic
resolvunt:
quum
non
sit
aliud
evangelium.
Ac
si
esset
species
correctionis,
ne
quis
putaret
esse
plura
evangelia.
Ego,
quod
ad
verborum
expositionem
spectat,
simplicius
accipio:
nam
contemptim
loquitur
de
doctrina
pseudoapostolorum,
quod
sit
tantum
materia
turbarum
et
destructionis.
Quasi
diceret:
Quid
afferunt
isti?
quid
causae
habent
cur
impugnent
doctrinam
a
me
traditam?
nempe
vos
turbant
et
evangelium
evertunt,
nihil
agunt
praeterea.
Sensus
tamen
eodem
redit:
nam
fateor
hac
loquutione
corrigi
quod
dictum
fuerat
de
alio
evangelio.
Negat
igitur
evangelium
esse,
sed
meram
perturbationem.
|