10.1:167
CONSILIA.
5,
19):
Erat
Deus
in
Christo
mundum
reconcilians
sibi,
non
imputans
hominibus
peccata.
Notanda
est
etiam
quae
mox
subiicitur
iustitiae
ratio.
Eum
qui
peccatum
non
noverat,
peccatum
pro
nobis
fecit,
ut
iustitia
Dei
essemus
in
illo
(ibid.
v.
21).
Haec
brevis
admonitio
sanis
et
modestis
lectoribus,
ut
spero,
contra
Osiandri
praestigias
muniendis
sufficiet.
Neque
enim
longum
volumen
scribere
nunc
vacat,
nec
expedire
iudico.
CONTRA
MENN0NEM.1)
Calvinus
Micronio.
Tu
vero,
integerrime
frater,
minime
literis
tuis
me
obtundis,
quibus
interpellari
gratum
est
ac
iucundum.
Tantum
cuperem
laetius
tibi
dari
argumentum,
ut
mihi
gaudium
tuum
commune
esset.
Sed
quando
ita
Domino
nos
exercere
placet,
curas,
quae
te
publica
ecclesiae
causa
angunt,
inter
nos
communicari
molestum
esse
non
debet.
Utinam
vero
ad
te
iuvandum
facultas
voto
par
suppeteret.
Caeterum
quidquid
in
me
est
operae
ac
subsidii,
libenter
tibi
impertiar.
Mennonis
doctrina,
quam
ex
deliriis
Manichaeorum
hausit,
mihi
non
erat
incognita.
Fallacias
non
ita
penitus
tenebam:
quibus
ut
obviam
eas,
fatendum
est
ac
dilucide
explicandum,
sicuti
te
fecisse
non
dubito,
Christum
Deum
manifestatum
in
carne,
verum
esse
Dei
filium.
Et
quanquam
nomen
filii
propric
in
divinam
naturam
competit,
et
ad
eam
refertur,
hominem
tamen
illum
ex
virgine
genitum
proprie
filium
vocari.
Quia
quatenus
mediator
est
et
caput
ecclesiae
Deus
et
homo,
filium
Dei
natura
esse
oportet,
ut
adoptionis
gratia
nos
sibi
coniungat.
Caeterum
inde
praepostere
colligitur,
genitum
esse
hominem
ex
patris
semine:
quia
propter
arcanam
sacramque
unionem
divinitatis
cum
carne,
totus
Christus
vere
dicitur
filius,
sicuti
praecipue
ex
Pauli
verbis
primo
ad
Romanos
capite
(v.
3,
4),
item
etiam
nono
(v.
5)
liquet.
Quibuscunque
enim
cavillis
ludat
Menno,
perspicuus
est
sensus,
filium
Dei
esse
ex
semine
Davidis
secundum
carnem.
Item,
Christum,
qui
Deus
est
benedictus
in
saecula,
ex
Iudaeis
originem
trahere
secundum
carnem.
Itaque
frustra
locos
arripit,
ubi
vocatur
Christus
homo
Dei
filius:
quia
in
totam
Christi
personam
nomen
hoc
merito
confertur.
Quod
autem
e
coelo
venisse
Christus
dicitur,
et
a
patre
exiisse,
ad
carnis
essentiam
perperam
trahitur.
Quia
etsi
inde
colligere
licet
Christum
verum
esse
Deum,
hoc
tamen
non
tam
de
substantia
sua,
quam
de
officio
praedicat:
quia
testari
vult
nihil
se
tradere
nisi
divinum.
1)
JEJpp.
et
Resp.
ed.
Genev.
p.
298,
Laus
p.
590,
Hanov.
p.
661,
Chouetp.
408,
Amst
p.
186.
Pertinere
videtur
ad
a.
1556.
|