1:167
[CO
1.
167]
1)
Lib.
4.
sentent.
dist.
16.
c.
4.
.
De
poenitent.
dist.
1.
effusus
sit
sanguis
martyrum,
in
commune
ecclesiae
bonum
conferatur.
Itane?
An
vero
nullus
erat
fructus
glorificare
Deum
per
mortem,
veritati
eius
suo
sanguine
subscribere,
testificari
praesentis
vitae
contemptu,
meliorem
se
vitam
quaerere,
fidem
ecclesiae
sua
constantia
confirmare,
hostium
autem
pervicaciam
frangere?
Sed
hoc
est
scilicet:
nullum
fructum
agnoscunt,
si
solus
Christus [p.
341]
est
propitiator,
si
solus
mortuus
est
propter
peccata
nostra,
si
solus
est
oblatus
pro
nostra
redemptione.
Quam
vero
malitiose
Pauli
locum
detorquent
ubi
dicit:
se
supplere
in
corpore
suo,
ea
quae
deerant
passionum
Christi.
Non
enim
defectum
illum,
supplementumve
illud,
ad
redemptionis,
expiationis,
satisfactionis
opus
refert,
sed
ad
eas
adflictiones,
quibus
Christi
membra,
nempe
fideles
omnes
exerceri
oportet,
quamdiu
in
hac
carne
agent.
Dicit
ergo:
hoc
restare
passionum
Christi,
quod
in
se
ipso
semel
passus,
quotidie
in
membris
suis
patitur.
Eo
nos
honore
dignatur
Christus,
ut
nostras
adflictiones,
suas
reputet
ac
dicat
(2
Tim.
2):
Quod
autem
addidit
Paulus
pro
ecclesia,
non
intellexit
pro
redemptione,
pro
reconciliatione,
pro
satisfactione
ecclesiae,
sed
pro
aedificatione
et
profectu;
quemadmodum
alibi
ait,
se
sustinere
omnia
propter
electos,
ut
salutem
consequantur
quae
est
in
Christo
Iesu.
Absit
autem,
ut
deesse
aliquid
putaverit
Paulus
passionibus
Christi,
quantum
ad
omnem
iustitiae,
salutis
ac
vitae
plenitudinem
attinet,
aut
addere
aliquid
voluerit,
qui
adeo
luculenter
et
magnifice
concionatur,
exuberantiam
gratiae
per
Christum
tanta
largitate
effusam,
ut
omnem
vim
peccati
longe
supergressa
fuerit
(Rom.
5).
Hac
sola
sancti
omnes [p.
342]
salvi
facti
sunt,
non
vitae
aut
mortis
suae
merito,
quemadmodum
Petrus
diserte
testatur
(Act.
15),
ut
in
Deum
et
Christum
eius
contumeliosus
fuerit,
qui
ullius
sancti
dignitatem
alibi
quam
in
sola
Dei
[OS
192]
misericordia
reposuerit.
Sed
quid
hic
diutius,
perinde
atque
in
re
adhuc
obscura,
moror,
cum
talia
prodigia
traducere,
vincere
sit?
Porro,
ut
tales
abominationes
praetereamus,
quis
docuit
papam
plumbo
et
membrana
gratiam
Iesu
Christi
includere,
quam
Dominus
verbo
evangelii
dispensari
voluit?
Sane,
aut
mendax
Dei
evangelium
esse
oportet,
aut
mendaces
indulgentias.
Nam
evangelio,
Christus
cum
omni
affluentia
bonorum
coelestium,
cum
omnibus
suis
meritis,
omni
sua
iustitia,
sapientia,
gratia,
nulla
exceptione,
nobis
offertur.
Indulgentiae
demensum
aliquod
gratiae
Christi,
ex
armario
papae
reclusum,
plumbo,
membranae,
loco
etiam
affigunt,
a
verbo
Dei
avellunt.
Tertium
locum
satisfactioni
in
poenitentia
assignant.
1)
De
qua
quidquid
blaterant,
uno
verbo
|