9:160
totus
in
hoc
est
contra
Donatistas
Augustinus,
ut
doceat
quae
bona
sunt,
male
utentium
vitio
naturam
non
mutare,
ne
ideo
baptismus
censeatur
nullus
esse,
quia
incredulis
propter
abusum
non
prodest.
Hac
ratione
si
dicat
Augustinus
Iudam
corporis
Christi
fuisse
participem
nihil
mirum
est,
modo
hoc
ad
signum
visibile
restringas:
quod
alibi
se
sentire
admonet.
Nec
vero
aliter
staret
quod
alibi
l)
ab
ipso
ponitur
discrimen,
alios
sumpsisse
panem
Dominum,
Iudam
non
nisi
panem
Domini.
Imo
Westphalus
ipse
quasi
praevaricator
nos
adiuvat,
Petrum
et
Iudam
de
eodem
pane
comedisse
referens.
Iam
quasi
Augustinum
sibi
iure
vendicaverit,
locos
diluere
[pag.
57]
aggreditur,
quos
a
nostris
perfide
et
depravate
citatos
fuisse
dicit.
Scire
autem
ve,lim
ubinam
sita
sit
perfidia
vel
depravatio.
An
quia
sit
aliquid
in
verbis
mutatum,
sicuti
Westphalus
ipse
aliud
subinde
pro
alio
suggerit?
an
quod
nostri
ea
in
suum
commodum
torquendo,
perperam
a
genuino
sensu
in
alienum
transferant?
Atqui
syllabam
ab
ipsis
falso
productam
esse
ne
Westphalus
quidem
dicet.
Ideoque
restat
secundum
illud,
male
et
intempestive
citari
quae
aliter
intelligi
voluit
Augustinus.
Ergone
si
quis
minus
apposite
testem
pro
se
Augustinum
adducat,
perfidus
statim,
ac
depravator
censendus
erit?
Sic
quidem
placet
Westphalo.
Nec
vero
legem
hanc
quantumvis
duram
recuso.
Subeamus
ergo
perfidiae
crimen,
modo
inscitiam
ipse
coarguat.
Hac
in
parte
bonus
vir
tergiversatur.
Quid
enim
faceret?
Et
quo
meliore
compendio
se
expediat,
localem
Christi
in
coena
praesentiam
dicit
nos
tribus
modis
[pag.
58]
evertere,
quia
vel
tropum
confingimus,
vel
obtendimus
spiritualem
esse
manducationem,
vel
corpus
Christi
negamus
esse
immensum.
Haec
capita
quum
ex
Augustino
probanda
nostri
susceperint,
videamus
quo
artificio
eos
refellat
Westphalus.
Ac
de
figura
quidem
disputans,
negat,
xlugustinum
usquam
verba
Christi:
Hoc
est
corpus
meum,
ita
interpretari
quasi
panis
corpus
significet.
Hoccine
est
perfidiae
convincere,
ubi
verbis
minime
obscuris
instructi,
ingenue
prodimus
in
medium?
Augustini
verba
sunt,
Dominum
non
dubitasse
dicere:
Hoc
est
corpus
meum,
quum
signum
daret
corporis
sui.
Et
quorsum
ita
loquitur?
ut
scripturam
saepe
figurate
loqui
probet.
Dicit
alibi
Christum
primo
convivio
Iudam
adhibuisse,
in
quo
discipulis
figuram
corporis
sui
commendavit
et
tradidit.
Dicit
item,
panem
coenae
quodammodo
esse
Christi
corpus,
quia
sacramentum
est
corporis.
Locum
ex
libro
III
de
Doctrina
christiana
[pag.
59]
edisserens,
quam
dextre
elabitur?
In
genere,
inquit,
admonet
fideles,
non
haerendum
esse
in
signis,
quin
ad
res
signatas
magis
attenti
sint.
Hoc
tametsi
sancto
viro
consilium
fuisse
non
infitior,
dili-
1)
Tractatu
in
Ioann.
59.
|