43:16
posteri
Loth,
quemadmodum
satis
notum
est.
Loth
autem
fuerat
habitus
quasi
filius
Abrahae:
nec
dubium
est
quin
Abraham,
quum
eum
adduceret
secum
ex
patria,
aluerit
cum
pro
filio.
Erat
igitur
Abraham
communis
pater
tam
Iudaeis
quam
Ammonitis.
Nunc
quum
filii
Ammon
nullo
coniunctionis
illius
respectu
vires
suas
coniungunt
cum
hostibus,
et
simul
conspirant,
non
potest
excusari
eorum
crudelitas.
Interea
non
dubium
est
quin
multis
aliis
sceleribus
fuerint
obstricti.
Nam
Deus
per
prophetam
suum
non
enumerat
singula
peccata,
de
quibus
exigere
vindictam
statuerat,
sed
tantum
digito
quasi
in
transitu
notat
peccatum
unum,
et
in
genere
pronuntiat
singulos
populos
esse
prorsus
desperatos,
quia
obduruerant
omnes
in
sua
malitia.
Dicit
ergo
de
filiis
Ammon,
quod
secuerint
gravidas.
Quidam
nnn
accipiunt
pro
onn,
pro
montibus:
et
tamen
non
video
quae
ratio
eos
inducat,
nisi
quia
putabant
absurdum
esse
secari
mulieres
gravidas,
ut
Ammonitae
suos
fines
longius
extenderent:
hoc
autem
melius
quadrabat
in
montes,
quasi
diceret,
secuerunt
montes,
hoc
est,
terram
ipsam:
nullum
fuit
impedimentum,
quod
non
perrumperent
Ammonitae:
ita
eos
accendit
sua
cupiditas
inexplebilis,
ut
montes
ipsos
secuerint,
hoc
est
violaverint
omnem
ordinem
naturae.
Alii
metaphorice
montes
accipiunt
pro
urbibus
munitis.
Nam
si
quis
regnum
occupare
velit,
urbes
sunt
oppositae
instar
montium.
Sed
ista
expositio
nimis
est
coacta.
Iam
quum
nnn
sint
mulieres
gravidae,
non
dubito
quin
debeat
hoc
nomen
accipi
in
sensu
genuino
et
consueto:
sicuti
etiam
vidimus
apud
Hoseam.
Cur
autem
dicit
propheta
Ammonitas
secuisse
mulieres
gravidas?
Quasi
diceret
adeo
furiosam
fuisse
eorum
avaritiam,
ut
nullum
omiserint
genus
saevitiae.
Fieri
poterit,
ut
quispiam
devoret
sua
cupiditate
totam
terram,
et
tamen
ad
clementiam
sit
propensus.
Alexander
Macedo,
etiamsi
esset
homo
sanguinarius,
tamen
prae
se
tulit
speciem
aliquam
clementiae:
alii
autem
sunt
multo
truculentiores,
quemadmodum
dicit
Iesaias
(13,
17)
de
Persis,
non
appetent
pecuniam,
sed
sanguinem
haurient.
Sic
etiam
hoc
loco
dicit
propheta
de
Ammonitis,
non
modo
illicitis
artibus
propagasse
suos
fines,
usos
fuisse
violentia,
et
fuisse
praedones,
qui
rapuerint
bona
aliena,
sed
dicit
ne
gravidis
quidem
mulieribus
pepercisse.
Hoc
autem
est
extremum
in
urbium
expugnatione.
Si
qua
urbs
fatigaverit
hostem
suum,
in
ipso
ardore
poterunt
et
gravidae
mulieres
interfici,
et
pueri
et
infantes.
Sed
illud
est
rarum
exemplum,
nec
solet
admitti,
nisi
quum
cogit
extrema
necessitas.
Exprobrat
igitur
Ammonitis,
quod
non
tantum
avari
fuerint,
sed
etiam
nullum
omiserint
genus
crudelitatis,
ut
suam
cupiditatem
explerent.
Secuerunt
ergo
gravidas
mulieres,
ut
propagarent
suos
terminos,
ego
igitur
accendam
ignem
in
muro
rCD
qui
vorabit
|