9:159
159
ULTIMA
ADMONITIO
160
esse
synonyma,
corpus
Christi,
et
cibum
vivificum.
Nam
ut
probet
corpus
Christi
sub
pane
inclusum
latere,
elogium
hoc
posterius
adducit,
quia
nisi
corpus
Christi
esset
panis,
neque
cibus
vivificus
esset.
Respondeat
nunc
ergo,
impiosne
vivificet
panis
coenae
:
quia
si
vitam
non
confert,
mox
inferam,
neque
illis
esse
Christi
corpus.
Quod
inter
alia
testimonia
unum
citat
ex
libro
XIX,
de
Civitate
Dei,
capite
vigesimo,
libenter
huius
quoque
mendi
culpam
in
librarium
transferrem,
nisi
se
proderet
scelesta
hominis
vafrities.
Recitat
caput
vigesimum,
libri
vigesimi
primi,
ubi
ex
aliorum
sensu,
non
suo
loquitur
Augustinus.
Caput
vigesimam
quintum,
ubi
obiectioni
respondet
Augustinus,
silentio
praeterit.
In
verbis
quae
protulit,
adeo
nobis
nihil
est
adversum
ut
non
aliunde
spag-
54]
opus
sit
doctrinae
nostrae
petere
certam
et
liquidam
probationem.
Quid
enim
hoc
sibi
vult,
eos
qui
sunt
in
ipso
Christi
corpore
non
solum
sacramento,
sed
re
ipsa
sumere
Christi
corpus,
nisi
quod
palam
ostenditur,
dupliciter
sumi
Christi
corpus,
sacramento
duntaxat,
et
re
ipsa?
Si
tollitur
rei
veritas,
certe
praeter
signum
nihil
residuum
manet.
Unde
etiam
haud
dubie
colligitur,
non
aliter
comedere
impios
Christi
corpus,
quam
signi
respectu:
quia
re
ipsa
privantur.
Sed
quae
vigesimo
quinto
capite
sequitur
explicatio,
longe
magis
dilucida:
ubi
fortiter
negat,
manducare
corpus
Christi,
qui
in
eius
membris
computandi
non
sunt:
quia
non
possunt
simul
esse
et
membra
Christi,
et
membra
meretricis.
Et
continuo
post,
Christus
ipse
dicens:
Qui
manducat
carnem
meam
et
bibit
sanguinem
meum
in
me
manet
et
ego
in
eo,
ostendit
quid
sit
non
sacramento
tenus,
sed
[pag.
55]
re
vera
corpus
Christi
manducare
et
eius
sanguinem
bibere.
Hoc
est
enim
in
Christo
manere,
ut
in
illo
maneat
et
Christus.
Sic
enim
hoc
dixit
tanquam
diceret:
Qui
non
manet
in
me,
et
in
quo
ego
non
maneo,
non
se
dicat
aut
existimet
manducare
corpus
meum
aut
bibere
sanguinem
meum.
Hoc
stimulo
si
non
pungitur
Westphalus,
cunctis
patriae
suae
bobus
stupidior
est.
Citat
ex
primo
libro
contra
literas
Petiliani
sententiam,
ubi
discernere
iubemur
visibile
sacramentum
ab
invisibili
unctione
caritatis.
De
baptismo
illic
Augustinus
disputat.
Si
non
omnes
spiritu
baptisafc
Christus,
qui
aqua
tinguntur,
an
inde
protinus
sequetur,
Iudam
comedisse
Christi
corpus?
Quod
si
de
coena
esset
sermo,
nobis
optime
suffragari
dicerem,
quia
malis
non
nisi
visibile
sacramentum
conceditur.
Quod
certe
Westphalus
secundum
suum
phantasma
ab
invisibili
carne
Christi
differre
[pag.
56]
annuet.
Locus
ex
libro
primo
contra
Cresconium
Grammaticum
(quanquam
ipse
quoque
mendose,
quoad
capitis
numerum,
citatus:
ponitur
enim
XXIII
pro
XXV)
non
alio
tendit,
quam
improbos
usum
donorum
Dei
suo
abusu
corrumpere.
Imo
|