10.1:159
CONSILIA.
quid
nobis
videatur
de
eo
quod
est
a
vobis
propositum.
A
o
primum
quidem
valde
mirati
sumus,
quum
audivimus,
in
ea
confessione
quae
requiritur
a
vobis,
nihil
videri
vobis
inesse
quod
Dei
verbo
directe
repugnet.
Atque
in
eo
existimamus
metu
vobis
praestrictos
fuisse
oculos.
Nam
in
articulo
baptismi
damnantur
nominatim,
qui
existimant
infantes
a
nativitate
esse
sanctificatos.
Et
quod
ad
coenam,
dicunt
Iudam
non
minus
corporis
Christi
participem
fuisse,
quam
Petrum.
Item
illud,
quod
Christus
in
sua
humana
natura
ubique
sit,
uti
ipsi
videtur,
quum
Deus
sit
et
homo:
quasi
unitas
personae
confusionem
divinae
et
humanae
naturae
afferret.
Quod
affertis
ista
non
esse
proprie
confessionem
fidei,
nihil
aliud
est
(quod
cum
bona
venia
dictum
sit)
quam
effugium,
ad
dissimulandum
malum
vel
conterendum.
Porro
Dominus
non
est
sophista,
ut
sibi
illudi
eiusmodi
cavillationibus
sinat.
Utcunque
igitur
aliud
nomen
vel
titulum
scripto
illi
imponatis,
testamini
tamen
cum
solenni
iureiurando,
ita
vestram
'fidem
habere.
Atque
ut
ad
Deum
usque
non
ascendatur,
tamen
apud
homines
etiam
ita
spondendo
bilingues
estis,
ut
perfidiae
notam
evitare
non
possitis.
Ut
enim
bona
sit
illorum
intentio,
a
quibus
vobis
ista
proponuntur:
non
est
hoc
tamen
satis,
si
ad
rectum
finem
per
media
minus
licita
tenditis.
Petimus
igitur
a
vobis
per
Dominum,
si
ad
tempus
ita
consopiti
fuistis,
ut
nunc
serio
expergefiatis.
Ut
enim
sincere
dicamus
quod
res
est,
non
potest
scriptum
eiusmodi
admitti,
quin
simul
oblique
abrenuncietur
Dei
veritati,
quae
una
nobis
non
quavis
statione
modo,
sed
vita
ipsa
carior
debet
esse.
Hoc
est
autem
remedium,
si
ita
reponatis,
baptismum
infantibus
superfluum
non
esse,
quia
promissione
sanctificati
sint,
quum
sacramentum
sit
confirmatio
necessaria
propter
humanam
infirmitatem,
ut
ita
promissio
secum
trahat
comes
sacramentum,
nedum
ut
illius
contemptum
invehat.
In
articulo
de
coena
sic
reponatis,
substantiam
veri
corporis
et
sanguinis
Iesu
Christi,
uti
ex
utero
Virginis
illam
semel
accepit,
praesentem
esse
in
coena
tam
fidelibus
quam
infidelibus:
et
quamvis
soli
fideles
revera
et
efficaciter
percipiant,
non
minus
tamen
infideles
reos
teneri
corporis
et
sanguinis
Domini,
quia
sacramentum
polluerint.
Item
horum
verborum
loco:
Reiicimus
doctrinam
illorum
qui
tradunt
non
percipi
Christum
nisi
spiritualiter,
reponatis:
Qui
tradunt
non
percipi
nisi
spiritum
Christi,
carne
nimirum
et
sanguine
exclusis.
Scriptum
est
enim:
Caro
mea
vere
est
cibus,
et
sanguis
meus
vere
est
potus
(Ioann.
6,
55).
Et
quamvis
illa
perceptio
spiritualis
sit,
non
ideo
minus
tamen
fit
re
ipsa,
neque
in
sola
phantasia
vel
opinione
consistit.
Item
horum
verborum
loco:
Christum
secundum
naturam
humanam
sedere:
Confitemur
|