51:158
ille,
ad
dexteram
patris
sedens,
summam
in
coelo
et
terra
gubernationem
obtinet,
et
devictis
subactisque
hostibus,
magnificum
triumphum
agit.
Nos
hic
contempti
et
ignobiles
iacemus:
illi
datum
est
nomen
quod
angeli
et
homines
revereantur,
diaboli
etiam
et
impii
reformident.
Nos
hic
donorum
omnium
inopia|
premimur:
ille
omnium
arbiter
ac
dispensator
constitutus
est
a
patre.
His
de
causis
operae
pretium
est,
sensus
nostros
in
Christum
transferre,
ut
in
eo,
quasi
in
speculo,
gloriosos
divinae
gratiae
thesauros
et
immensam
virtutis
magnitudinem
cernamus,
quae
nondum
in
nobis
sunt
conspicua.
Sedere
fecit
in
dextera.
Hic
locus
aperte
ostendit,
si
quis
alius,
quid
significet
Dei
dextera:
non
locum
scilicet
aliquem,
sed
potestatem
quam
pater
Christo
contulit,
ut
eius
nomine
coeli
et
terrae
imperium
administret.
Quare
frustra
de
eo
litigant
quidam,
quod
Stephanus
viderit
eum
stantem
(Act.
7,
55),
quem
Paulus
hic
sedere
scribit.
Neque
enim
hoc
ad
corporis
collocationem
pertinet:
sed
summam
regnandi
autoritatem
exprimit,
qua
praeditus
est
Christus.
Hoc
sonant
Pauli
verba
:
Super
omnem
principatum,
ete.
Nam
totum
hoc
complexum
exegetice
additum
est,
ad
exprimendam
dexterae
significationem.
Dicitur
ergo
Deus
pater
Christum
extulisse
ad
dexteram
suam,
quia
consortem
ipsum
imperii
sui
fecerit,
quia
per
ipsum
omnem
suam
potestatem
exerceat:
similitudine
a
terrenis
principibus
sumpta,
qui
suos
praefectos
assidere
sibi
iubent
honoris
causa.
Quum
autem
dextera
Dei
coelum
et
terram
impleat,
sequitur,
regnum
Christi
ubique
diffusum
esse
atque
etiam
virtutem.
Unde
perperam
faciunt
qui
ex
sessione
ad
dexteram
Dei
conantur
probare,
Christum
nonnisi
in
coelo
esse.
Est
quidem
id
verissimum,
in
coelo
esse
Christi
humanitatem,
non
in
terra:
sed
probatio
illa
non
convenit.
Nam
quod
mox
sequitur
in
c
o
e
l
e
s
t
i
b
u
s
,
non
eo
tendit
ut
Dei
dexteram
coelo
includat:
sed
ut
sciamus
Christum
eo
altitudinis
evectum
esse,
ut
in
coelesti
Dei
gloria,
in
beata
immortalitate,
inter
angelos
summum
fastigium
obtineat.
21.
Super
omnem
principatum.
Non
dubium
quin
his
nominibus
angelos
designet:
qui
sic
ideo
nuncupantur,
quod
Deus
per
ipsorum
manum
suam
potestatem,
virtutem
et
dominationum
exerceat.
Solet
enim,
quatenus
quod
sibi
proprium
est
creaturis
communicat,
ita
suum
illis
nomen
adscribere.
Qua
ratione
vocantur
DTO.
Porro
quemadmodum
ex
diversitate
nominum
colligimus
diversos
ordines:
ita
subtilius
de
illis
inquirere,
et
numerum
finire,
et
gradus
statuere,
non
modo
stultae
est
curiositatis,
sed
temeritatis
etiam
impiae
ac
periculosae.
Cur
autem
non
simpliciter
nominavit
angelos?
Respondeo,
amplificandae
Christi
gloriae
causa
Paulum
exag-
|