10.1:158
illas
imaginationes
quibus
mundus
detinetur
de
locali
praesentia,
vel
diffusione
corporis
glorificati.
Neque
enim
talem
Christi
praesentiam
in
coena
concipimus,
quae
vel
panis
elemento
ipsum
affigat,
vel
in
panem
includat,
vel
alio
modo
circumscribat
(quae
omnia
coelcsti
eius
gloriae
derogare
palam
est)
nihilo
etiam
magis,
quae
mensuram
illi
suam
auferat,
vel
pluribus
simul
locis
distrahat,
vel
immensam
illi
magnitudinem
affingat,
quae
humanae
naturae
veritati
non
obscure
repugnant.
Has
exceptiones
diligenter
ad
populum
explicari
necesse
est.
Videmus
enim
ut
homines
fere
de
vera
fide
parum
solliciti,
qua
sola
et
in
Christi
societatem
pervenimus,
et
cum
ipso
cohaeremus,
modo
carnalem
Christi
praesentiam
habeant,
quam
ultra
verbum
ex
mera
superstitione
somniant,
satis
illum
praesentem
habere
se
putent.
Videmus
etiam
in
quam
idololatriam
prolapsus
sit
mundus.
AD
QUAEDAM
DOCTRINAE
CAPITA
ALIQUATENUS
INFERMENTATA.
*)
Dilectissimi
fratres,
quia
redditae
nobis
fuerunt
literae
vestrae
quarto
mense
postquam
datae
fuerant,
mirum
vobis
videri
non
debet,
quod
tardius
exspectatione
vestra
ad
illas
responsum
a
nobis
acceperitis.
Ut
ad
rem
veniamus,
valde
nobis
dolet
quod
ita
sursum
et
deorsum
agitari
vobis
contingit:
et
ubicunque
pedem
tuleritis,
Satan
comminiscatur
aliquid,
quo
vobis
novas
molestias
inferat.
Atqui
non
alia
fuit
patrum
conditio,
ut
de
se
testatur
Paulus,
quod
et
ipse
et
reliqui
pii
incertis
sedibus
vagarentur
(1.
Cor.
4,
l
l
)
.
Etsi
igitur
solum
saepe
vobis
vertendum
sit,
et
mutari
subinde
quod
ad
corpus
contingat,
discenda
est
nihilominus
vera
animi
statio
et
spiritus
constantia.
Atque
illa
doctrina
in
usum
deducenda
est,
quae
filiis
Dei
peregrinandum
esse
in
mundo
tradit:
quae
etiam
omnibus
piis
communis
est,
quamvis
illius
experientiam
unis
prae
aliis
Dominus
constare
velit,
dum
illos
huc
et
illuc
circumducit.
Vobis
interea
ipsi
et
condolemus,
et
ex
animo
vestrae
quieti,
si
qua
nobis
ratio
ad
manum
esset,
consultum
vellemus.
Et
tamen
haec
nostra
Gvpna&ua
erga
vestras
miserias
efficere
non
potest,
ut
vos
liberemus
ab
officio:
atque
ut
hoc
nobis
accideret,
nihil
aliud
esset,
quam
vobis
imponere
vanis
blanditiis,
neque
hoc
vobis
ipsis
utile
foret.
Imo
et
ipsi
scitis
eo
magis
augeri
nostram
coram
Deo
condemnationem,
quum
ab
hominibus
absolvi
studemus.
Non
aliud
igitur
superest,
quam
ut
pure
et
simpliciter
aperiamus
vobis,
1)
Legitur
in
.
594
et
Amsterd.
p*
1pp.
et
Resp
ed.
1576,
p
426,
Chouet
p.
67,
non
vero
in
reliquis
ead.
1)
Epp.
et
Besp,
ed.
Genev.
p.
338,
Laus.
p.
644,
Hanov.
p.
724,
Chouet
p.
464,
Amst.
p.
212.
Beza
ex
gallico
versum
testatur.
|