9:157
157
AD
WESTPHALUM.
158
quidquam
ab
eo
fuisse
omissum
vix
est
credibile.
Una
autem
locorum
omnium
summa
est,
in
coena
dari
Christi
corpus.
Atqui,
si
de
voce
contenditur,
contra
excipio,
saepius
vocari
corporis
sacramentum.
Unde
sequitur
nihil
prorsus
a
Westphalo
probari.
Nam
quod
obiicit,
non
minus
corpus
vocari
quibusdam
locis,
quam
sacramentum
corporis,
quam
insipide
ratiocinetur
pueri
iudicent.
Interea
meminerint
lectores,
nihil
in
his
verbis
a
doctrina
nostra
esse
dissentaneum,
corpus
Christi
vere
nobis
in
sacra
coena
exhiberi,
quia
non
nisi
de
modi
definitione
certamen
est.
Quo
satis
superque
iterum
refellitur
putida
Westphali
garrulitas,
dum
[pag.
4
8]
ex
falsis
antithetis
nobis
invidiam
conflat,
quasi
sacram
coenam
dicamus
sua
veritate
esse
vacuam.
Magno
in
pretio
et
honore
habitam
fuisse
dicit
coenam
Domini,
magnaque
reverentia
tractatam:
atque
hinc
factum
esse
ut
ieiuni
accederent,
alii
quotidie,
alii
rarius:
magna
sollicitudine
fuisse
observatum,
ne
in
terram
caderet
corpus
Domini.
Quasi
vero
nobis
nulla
religio
bit
sacramentum
hoc
prostituere:
quasi
non
studeamus
ornare
quam
maximo
possumus
splendore:
quasi
eius
celebrationem
non
praecedant
seriae
ac
sollicitae
exhortationes,
quibus
in
coelum
piorum
mentes
rapiuntur:
quasi
proposito
sacrilegii
horrore
non
arceantur,
qui
temere
accedunt:
quasi
denique
non
palam
testemur
reos
fieri
corporis
et
sanguinis
Domini,
quorum
hic
vera
nobis
proponitur
communicatio.
Certe
non
Westphali
haec
verba
sunt,
sed
quae
ego
ex
Chrysostomo
libenter
mutuatus
sum,
Christum
sacram
hanc
mensam
[pag.
49]
sternendo,
non
aliunde
nos
pascere,
sed
se
ipsum
dare
in
cibum.
Unde
satis
liquere
existimo,
si
recte
definiatur
communicationis
modus
nobis
optime
cum
sanctis
patribus
convenire
:
dum
autem
ad
crassum
Westphali
delirium
aptantur
eorum
verba,
quasi
ad
lanienam
trahi.
Verum
in
altero
capite
plausibilem
sibi
causam
esse
putat
Westphalus:
quia
bonis
perinde
ac
malis
dari
Christi
corpus
apud
Augustinum
legitur.
Hinc
colligit,
non
discernere
sanctum
illum
doctorem
inter
utrosque,
quoad
rem
ipsam,
sed
differentiam
tantum
ponere
in
fine,
vel
usu,
vel
effectu.
Hoc
quam
verum
sit,
quia
homini
ad
quidvis
sine
pudore
fingendum
audacissimo
credere
tutum
non
est,
ex
ipsis
Augustini
verbis
iudicent
lectores.
Ac
dari
quidem
indifferenter
tam
bonis
quam
malis
Christi
corpus
clare
ubique
doceo:
quia
ab
hominis
dignitate
non
pendet
Christi
vel
liberalitas,
vel
fides:
1)
sed
[pag.
50]
in
ipso
fundata
est.
Qualiscunque
ergo
sit
qui
accedit,
quia
sui
perpetuo
similis
manet
Christus,
vere
ad
corporis
et
sanguinis
sui
participationem
invitat,
vere
implet
quod
figurat,
vere
exhibet
quod
promittit.
Tantum
de
receptione
con-
1)
ou
la
verite.
|