[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


1:155  [CO  1.  155]  ergo  contra  nos  Iacobum  citant,  qui  tantopere  confessionem  misericordiae  Dei  urgemus?  Confiteri  autem  Dei  misericordiam  nemo  potest,  nisi  miseriam  suam  prius  confessus.  Quin  potius  anathema  esse  pronunciamus,  quicunque  non  se  coram  Deo,  coram  angelis  eius,  [OS  178]  coram  ecclesia,  coram  omnibus [p. 315]  denique  hominibus,  peccatorem  confessus  fuerit.  Omnia  enim  conclusit  Dominus  sub  peccatum,  ut  omne  os  obstruatur  et  humilietur  omnis  caro  coram  Deo,  solus  autem  ipse  iustificetur  et  exaltetur  (Gal.  3.  Rom.  3).  Miror  autem  qua  fronte  ausint  contendere,  confessionem  de  qua  loquuntur,  iuris  esse  divini.  Cuius  equidem  vetustissimum  esse  usum  fatemur,  sed  quem  facile  evincere  possumus,  olim  fuisse  liberum.  Certe  nullam  de  ea  statam  fuisse  legem,  aut  constitutionem,  ante  Innocentii  tertii  tempora,  eorum  quoque  annales  narrant,  1)  et  luculenta  testimonia  extant,  tum  in  historiis,  tum  apud  antiquos  alios  scriptores,  quae  doceant  hanc  fuisse  politicam  disciplinam,  ab  episcopis  institutam,  non  legem,  a  Christo  aut  apostolis  positam.  Unum  duntaxat  e  multis  proferam,  quo,d  non  obscuro  eius  rei  documento  erit.  Refert  Sozomenus,  2)  fuisse  hanc  episcoporum  constitutionem,  diligenter  observatam  ecclesiis  occidentalibus  praesertim  vero  Romae.  Quo  significat,  non  fuisse  universale  omnium  ecclesiarum  institutum.  Unum  autem  e  presbyteris  peculiariter  destinatum  fuisse  dicit,  qui  huic  muneri  praeesset.  Quo  abunde  confutat,  quod  isti  de  clavibus  universo  sacerdotali  ordini  promiscue  datis  mentiuntur.  Siquidem  non  omnium  sacerdotum  communis  erat  functio,  sed  singulares  unius  partes,  qui  ad  id  electus  ab  episcopo  fuerat.  Subiicit  deinde  :  eum  quoque  morem  Constantinopoli  fuisse, [p. 316]  donec  matrona  quaedam  confitentem  simulans,  ea  specie  consuetudinem,  3)  quam  habebat  cum  diacono,  praetexuisse  deprehensa  est.  Ob  id  facinus  Nectarius,  vir  sanctitate  et  eruditione  clarus,  illius  ecclesiae  episcopus,  confitendi  ritum  abrogavit.  Hic,  hic  aures  asini  isti  arrigant.  Si  lex  Dei  erat  auricularis  confessio,  qui  ausus  esset  Nectarius  eam  refigere  ac  convellere?  Nectarium  sanctum  Dei  hominem,  omnibus  veterum  suffragiis  probatum,  haereseos  et  schismatis  accusabunt?  Sed  eodem  calculo  damnabunt  ecclesiam  constantinopolitanam,  in  qua  confitendi  morem  non  ad  tempus  modo  dissimulatum  fuisse,  sed  ad  suam  usque  memoriam  obsoluisse  affirmat  Sozomenus;  imo  non  constantinopolitanam,  sed  orientales  omnes  ecclesias  defectionis  reas  agent  quae  inviola-  [OS  179]  bilem  (si  verum  dicunt)  legem  et  Christianis  omnibus  mandatam,  neglexerunt.  Verum  ut  res  tota  planior  et  expeditior  fiat,  primum  bona  fide  referemus,  quod  genus  confessio-  1)  Pontif.  183.  Platina  autor  est  in  vita  Zephyrini.  2)  Tripart.  hist.  lib.  9.  3)  Add.  stupri  in  erratis.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci