21:154
historia
partim
ab
ipso
Calvino
ex
actis
publicis,
partim
a
Benedicto
Aretio
Bernensi
theologo
pastore
fideliter
descripta,
adiectaque
blasphemiarum
ipsius
refutatio:
quae
quidem
omnia
aliaque
eodem
congesta,
quae
ad
illud
argumentum
pertinent,
edita
sunt
in
hac
civitate
anno
Domini
LXVII
supra
sesquimillesimum.
Ergo
infelix
iste
sagaci
quidem,
sed
vafro
sophisticoque
ingenio
praeditus,
aliquanto
post
sumptum
de
Serveto
supplicium
nactus
illius
librum
itemque
Calvini
refutationem
facile
animadvertit,
neque
illius
spectra
et
ideas,
quibus
Samosateni
haeresim
ille
coloraverat,
neque
invectam
a
Sabellio
personarum
cum
essentia
confusionem
[C
5]
deitatem
denique
Christi,
qualem
impurus
Arius
factitiam
1)
esse
docuit,
cum
verbo
Dei
conciliari
posse.
Et
quum
rursus,
quae
in
scripturis
de
una
Dei
essentia
et
tribus
inter
se
re
ipsa
distinctis
hypostasibus
traduntur,
intelligentiae
nostrae
minime
quadrare
videret,
fecit
quod
eiusmodi
ingenia
consueverunt,
id
est,
non
sese
Dei
sapientiae
submisit,
sed
id
demum
verum
esse
sibi
persuasit,
quod
cum
humana
ratione
consentiret.
Itaque
monarchia
ad
unicam
patris
personam
translata,
quem
solum
illum
et
unicum
avxo&tov
esse
voluit,
essentiationem,
id
est,
essentiae
propagationem
tresque
numero
ut
personas
sic
etiam
essentias,
id
est,
tres
numero
deos,
tres
aeternos,
omnipotentes,
immensos
aperte
profiteri
coepit,
eoque
non
modo
sacrum
Dei
verbum,
sed
ipsius
etiam
synodi
Nicaenae,
repudiato
tamen
Athanasii
symbolo,
et
vetustiorum
scriptorum,
videlicet
Ignatii,
Tertulliani,
Irenaei
et
Lactantii
autoritatem
inaudita
quadam
impudentia
detorquere.
Alios
enim
omnes
orthodoxos
scriptores
Mcaenam
synodum
sequutos
non
tantum
repudiabat,
sed
etiam
ut
impios
sugillabat.
Hanc
autem
blasphemiam
aliae
quoque
de
hypostatica
unione
sequebantur.
Haec
clanculum
initio
inter
paucos
quasi
disputationis
causa
agitata,
quorum
praecipui
fuerunt
Ioannes
Paulus
Alciatus,
Mediolanensis
miles,
et
Georgius
Blandrata
Saluciensis,
professione
medicus,
tandemque
Italico
presbyterio
nunciata
causam
cogendo
extra
ordinem
coetui
praebuerunt,
ubi
coram
delectis
senatoribus
omnibusque
ministris
ac
presbyteris,
patienter
auditis
ac
ex
Dei
verbo
per
Calvinum
refutatis
quaecunque
illi
proferre
voluerunt,
ita
res
est
composita,
ut
scriptae
orthodoxae
fidei
omnes
Itali
statim
subscriberent,
sex
duntaxat
exceptis,
qui
tamen
et
ipsi
postea
seorsim
vocati
manu
quidem,
ac2)
corde
non
item,
ut
postea
apparuit,
subscripserunt.
Rediens
igitur
ad
ingenium
Gentilis
eandemque
blasphemiam
rursum
spargere
deprehensus
capitur,
captus
nihil
dissimulat,
auditus
quam-
1)
lege
:
fictitiam
cum
ed.
1576
et
aliis.
2)
sic
sola
princeps.
Lege:
at.
|