[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


1:154  [CO  1.  154]  discipulis  praecepit,  ut  suscitatum  Lazarum  fasciis  solverent  et  expedirent  (Ioan.  l  l  )  .  Hoc  primum  mentiuntur;  nusquam,  enim  legitur,  hoc  dixisse  Dominum  discipulis;  estque  multo  verisimilius,  dixisse  Iudaeis  adstantibus,  quo  citra  ullam  fraudis  suspicionem,  evidentius  fieret  miraculum,  et  maior  sua  virtus  eluceret,  quod  nullo  tactu,  sua  sola  voce,  mortuos  suscitaret.  Sic  equidem  interpretor,  Dominum,  quo  omnem  sinistram  [OS  177]  suspicionem  Iudaeis  tolleret, [p. 313]  voluisse  illos  revolvere  lapidem,  foetorem  percipere,  certa  mortis  signa  spectare,  sola  verbi  virtute  surgentem  videre,  viventem  primos  attrectare.  Sed  demus  hoc  dictum  discipulis:  quid  tum  obtinebunt?  Dominum  dedisse  apostolis  solvendi  potestatem.  Quanto  aptius  et  magis  dextre  haec  allegorice  tractari  poterunt?  Si  dicamus:  hoc  symbolo  Dominum  voluisse  fideles  suos  instituere,  ut  solverent  a  se  suscitatos,  hoc  est,  ne  in  memoriam  peccata  revocarent,  quae  ipse  oblitus  esset;  ne,  ceu  peccatores,  damnarent,  quos  ipse  absolvisset;  ne  adhuc  exprobrarent,  quae  ipse  condonasset;  ne  ubi  misericors  ipse  esset  et  ad  parcendum  facilis,  ipsi  ad  puniendum  severi  et  morosi  essent.  Eant  nunc  et  allegorias  suas  ventilent.  Iam  propius  manus  conserunt,  dum  apertis,  ut  sibi  videntur,  sententiis  pugnant.  Qui  ad  Ioannis  baptismum  veniebant,  confitebantur  peccata  sua  (Matth.  3),  et  Iacobus  iubet,  ut  alter  alteri  peccata  confiteamur  (Iac.  ult.).  Nihil  mirum,  si  confitebantur  peccata  sua,  qui  volebant  baptisari.  Dictum  enim  antea  est,  Ioannem  praedicasse  baptismum  poenitentiae,  baptisasse  aqua  in  poenitentiam.  Quos  igitur  baptisasset,  nisi  qui  se  peccatores  confessi  essent?  Baptismus  symbolum  est  remissionis  peccatorum,  et  qui  ad  hoc  symbolum  admitterentur,  nisi  peccatores  et  qui  se  tales  agnoscunt? [p. 314]  Confitebantur  itaque  peccata  sua,  ut  baptisarentur.  Nec  sine  causa  praecipit  Iacobus,  ut  alter  alteri  confiteamur;  verum  si  animadverterent  quod  proxime  sequitur,  intelligerent  parum  etiam  hoc  sibi  suffragari.  Confitemini,  inquit,  alter  alteri  peccata  vestra  et  orate  pro  invicem.  Mutuam  confessionem  et  mutuam  orationem  simul  iungit.  Si  solis  sacrificulis  confitendum  est,  ergo  et  pro  illis  solis  orandum.  Quid  quod  sequeretur  ex  verbis  Iacobi,  solos  sacrificulos  confiteri  posse?  Siquidem  dum  vult  ut  mutuo  confiteamur,  eos  solos  alloquitur,  qui  aliorum  confessionem  audire  possint;  ἀλλήόις,  mutuo,  vicissim;  aut,  si  malunt,  reciproce.  Facessant  igitur  hoc  genus  nugamenta  et  ipsam  apostoli  mentem  accipiamus,  quae  simplex  est  et  aperta:  nempe,  ut  nostras  infirmitates  vicissim  alter  in  alterius  sinum  deponamus,  mutuum  consilium,  mutuam  compassionem,  mutuam  inter  nos  consolationem  accepturi.  Deinde,  ut  fraternae  infirmitatis  mutuo  conscii,  pro  illis  ad  Dominum  oremus.  Quid   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci