48:15
15
IN
ACTA
APOSTOLORUM
16
nisi
forte
hoc
quoque
exprimere
voluit,
non
fuisse
periculi
metu
territos,
quin
simul
redirent
et
coirent
in
unas
aedes,
easque
non
adeo
amplas,
quin
turba
maior
quam
ferebat
loci
spatium
aliquid
rumoris
creare
posset
I
t
e
r
sabbati
duo
millia
passuum
habuit
:
eaque
supputatio
congruit
cum
loco
Iohannis,
ubi
dicit
(
l
l
,
18)
Ierosolymam
distare
a
Bethania
quindecim
fere
stadiis,
quae
mille
et
nongentos
circiter
passus
continet.
Mons
autem
Oliveti
ad
latus
erat
Bethaniae,
Iter
sabbati
a
lege
praescriptum
non
erat:
simpliciter
enim
quietem
Dominus
in
lege
praecipit:
sed
quia
non
facile
continebantur
Iudaei,
quin
sabbato
ad
sua
negotia
excurrerent
(quemadmodum
videmus
Dominum
conqueri
quod
onera
efferant
extra
portas),
ideo
credibile
est
ad
cohibendam
eiusmodi
lasciviam
communi
sacerdotum
concilio
edictum
fuisse,
ne
ultra
duo
millia
sabbato
conficere
liceret.
Tametsi
Hieronymus
in
responsis
ad
Algasiam
hanc
traditionem
a
duobus
rabbinis
fluxisse
commemorat,
Attiba
scilicet,
et
Simone
Heli1).
13.
Ubi
manserunt.
Alii
vertunt:
manebant:
quasi
habitare
illic
soliti
essent.
Ego
autem
conductitio
loco
potius
usos
tunc
primum
ad
cohabitandum
fuisse
arbitror,
donec
adveniret
spiritus.
Plus
quam
ridiculi
sunt
papistae,
dum
Petri
primatum
ex
eo
deducunt,
quod
hic
primus
nominatur
inter
apostolos.
Quanquam
ut
fateamur
primum
fuisse
inter
duodecim,
non
tamen
propterea
consequens
est,
toti
mundo
praefuisse.
Verum,
si
ideo
apostolorum
est
princeps,
quia
nomen
eius
in
catalogo
primum
ponitur:
ego
vicissim
inferam
matrem
Christi
mulierum
omnium
postremam
fuisse,
quia
in
ultimum
locum
hic
reiecta
est.
Quod
nullo
modo
admittent,
ut
certe
nimis
absurdum
foret.
Quare
nisi
papatum
suum
velint
exponere
omnium
ludibrio,
ut
hactenus
fecerunt,
desinant
talibus
ipsum
ineptiis
ornare.
Sed
quid
facerent?
probare
volunt
ex
scripturis
secundarium
aliquod
a
Christo
fuisse
ecclesiae
caput.
Nulla
prorsus
syllaba
exstat,
quae
eorum
commento
suffragetur.
Non
mirum
igitur
si
hinc
inde
temere
iocos
arripiant,
quos,
etiamsi
nemo
illis
excutiat,
sponte
tamen
e
manibus
amittent.
Verum,
illis
omissis,
potius
observemus
Lucae
consilium.
Quoniam
turpiter
diffugerant
a
Christo
discipuli,
et
dilapsi
fuerant
quo
suus
quemque
timor
expulerat,
merebantur
tanquam
desertores
aut
perfugae
honore
abdicari.
Ergo,
ut
sciamus
iterum
auspiciis
Domini
de
integro
collectos
ac
restitutos
in
suum
gradum,
Lucas
singulorum
nomina
exprimit.
14.
Cum
uxoribus.
Alii
mulieres
vertunt
et
putant
eas
designari
quae
fuerant
Christi
comites.
Ego,
ut
nolim
cum
quoquam
de
hac
re
rixari,
ita
*)
Editiones
variae
:
Atriba
(vel
Attriba,
Attiba,
Riba)
et
Simone
Heli.
Legitur
in
Epistola
Hieronymi
ad
Algasiam:
Eab
akiba
et
Symeon
et
Hille
(Bas.
1516;
Antv.
1574);
Barachibas,
et
Simeon,
et
Hellel
sVenet.
1766;
Parisiis
1845J.
|