[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


47:15  15  IN  EVANGELIUM  IOANNIS  16  gelistae  mentem.  Neque  enim  perpetuam  mansionem  hic  Christo  in  nobis  assignat,  sed  dicit  ad  tempus  (instar  hospitis)  versatum  esse.  Verbum  enim  quo  utitur  eaxifjvwaev  a  tabernaculis  deductum  est.  Nihil  ergo  significat  aliud  quam  Christum  in  terris  defunctum  esse  munere  sibi  iniuncto:  vel  non  tantum  momento  uno  apparuisse,  sed  versatum  esse  inter  homines,  donec  officii  sui  cursum  absolveret.  In  nobis.  Caeterum  dubium  est  loquaturne  in  genere  de  hominibus,  an  de  se  tantum,  et  reliquis  discipulis,  qui  testes  oculati  fuerunt  eius  quod  dicit.  Ego  hoc  secundum  magis  probo:  statim  enim  subiicit,  Et  conspeximus  gloriam  eius.  Tametsi  enim  ab  omnibus  conspici  potuit  Christi  gloria,  tamen  maximae  parti  propter  caecitatem  incognita  fuit.  Pauci  tantum,  quibus  oculos  spiritus  sanctus  aperuit,  hanc  gloriae  manifestationem  viderunt.  Summa  est,  Christum  ita  cognitum  fuisse  hominem,  ut  aliquid  longe  maius  et  excellentius  in  se  conspiciendum  praebuerit.  Unde  sequitur,  Dei  maiestatem  non  fuisse  exinanitam,  quamvis  carne  circumdata  esset:  latuit  quidem  sub  carnis  humilitate,  sed  ita  tamen  ut  fulgorem  suum  emitteret.  Tanquam  non  est  improprietatis  nota  hoc  loco,  sed  potius  veram  et  solidam  approbationem  designat.  Sicuti  quum  Paulus  dicit,  Tanquam  filii  lucis  ambulate  (Eph.  5,  8),  vult  nos  vere  operibus  testari  hoc  ipsum,  quod  simus  filii  lucis.  Intelligit  ergo  evangelista  conspectam  fuisse  in  Christo  gloriam  quae  filio  Dei  congrueret  certumque  esset  divinitatis  testimonium.  Unigenitum  vocat,  quia  unicus  est  natura  filius:  ac  si  eum  supra  homines  et  angelos  locaret,  atque  illi  uni  assereret  quod  in  creaturam  nullam  competit.  Plenus  gratiae.  Proximae  sententiae  confirmatio  est.  Aliis  quidem  in  rebus  apparuit  Christi  maiestas,  sed  hoc  prae  aliis  specimen  elegit  evangelista,  ut  nos  in  practica  magis  quam  speculativa  eius  notitia  exerceat.  Quod  diligenter  notandum  est.  Certe  quum  Christus  sicco  pede  super  aquas  incederet,  quum  fugaret  daemones,  et  aliis  miraculis  exsereret  suam  potentiam,  unigenitus  Dei  filius  cognosci  potuit:  sed  partem  approbationis  evangelista  in  medium  adducit,  ex  qua  suavem  fructum  percipit  fides,  quia  scilicet  inexhaustum  gratiae  et  veritatis  fontem  Christus  re  ipsa  se  esse  testatus  sit.  Dicitur  etiam  Stephanus  fuisse  plenus  gratia,  sed  alio  sensu  (Act.  6,  8).  Plenitudo  enim  gratiae  in  Christo,  fons  ille  est  unde  nos  omnes  haurire  oportet:  sicuti  fusius  paulo  post  dicendum  erit.  Posset  hoc  per  hypallagen  exponi  pro  veraci  gratia:  vel  exegetice  hoc  modo,  plenum  fuisse  gratia,  quae  est  veritas  aut  perfectio:  sed  quia  iterum  statim  repetet  eandem  loquendi  formam,  utroque  loco  eundem  esse  sensum  arbitror.  Gratiam  hanc  et  veritatem  postea  legi  opponet  :  ergo  simpliciter  interpretor,  Christum  apostolis  inde  agnitum  fuisse  pro  filio  Dei,  quod   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci