38:15
15
PRAELECTIONES
16
diximus,
et
saepius
dicendum
erit,
prophetas,
dum
respiciunt
populum
ipsum,
sine
exceptione
minari
omnibus
interitum:
ubi
autem
convertunt
sermonem
ad
electos
et
fideles,
addere
correctionem.
Perdendo
igitur
perdam
ipsos.
Postea
modum
explicat,
quod
nullae
erunt
uvae
in
vitibus,
quod
nullae
erunt
ficus
in
arboribus
ipsis.
Nam
ficus
tam
pro
fructu
quam
pro
arbore
ipsa
capitur,
ut
satis
notum
est.
Et
quo
magis
amplificet
vindictam
Dei,
dicit
marcida
etiam
fore
ipsa
folia.
Summa
est,
non
procul
abesse
Deum
vindicem,
quamvis
securi
desideant
Iudaei
in
suis
sceleribus:
et
ostendit
speciem
vindictae,
quae
ipsos
manet,
nempe
quod
Deus
privabit
eos
omnibus
alimentis.
Nam
per
synecdochen
designat
hic
quidquid
ad
victum
pertinet.
Non
loquitur
de
vino,
et
frumento,
et
oleo:
sed
per
ficus
et
uvas,
quemadmodum
dixi,
designat
quodvis
alimenti
genus,
ita
ut
folia
etiam
marcescant
ac
decidant.
Secundo
loco
addit,
Etiam
quae
dedero
illis
transibunt
Quidam
hoc
restringunt
ad
fructus
in
horreis
et
cellis
repositos,
quasi
diceret,
Etiam
si
annonam
habeant
reconditam
in
suis
horreis
et
cellis,
ita
ut
referti
sint
omni
opulentia,
tamen
hoc
totum
nihil
illis
prodesse,
quia
ipsis
auferetur.
Nam
transire
saepe
ita
capitur:
et
Q
finale
tantundem
valet
ac
si
esset
separatum
ono,
ab
ipsis.
Quod
quidam
resolvunt
ipsos
praeteribunt,
urbyb
nimis
est
coactum:
dicunt
praecepta
fuisse
data
Iudaeis,
quae
evanuerint,
vel
praeterfluxerint.
Sed
hoc
non
potest
quadrare.
Et
quantum
ad
primam
expositionem
pertinet,
videtur
mihi
nimis
restricta.
Ego
igitur
sic
accipio:
Etiam
si
uvae
et
ficus
ad
maturitatem
perveniant,
tamen
ablatum
iri
quod
putabant
iam
paratum
esse.
Ergo
intelligit
propheta
varios
esse
modos
quibus
ad
esuriem
et
inopiam
redigat
Iudaeos,
quia
vel
hostes
spoliabunt
eorum
uvas
et
ficus,
vel
ipse
sterilitatem
immittet:
vel
etiam
si
existiment
sibi
victum
esse
in
promptu,
non
tamen
dabitur
frui.
Haec
summa
est.
Sequitur,
14.
Ut
quid
nos
sedemus?
Congregate
vos,
et
ingrediamur
urbes
munitas
(urbes
munitionis,
ad
verbum)
et
quiescamus
illic.
Certe
Iehovah
Deus
noster
silere
nos
(vel
quiescere
nos)
fecit,
et
potavit
nos
aquis
venenatis
(vel
aquis
sellis:
nam
tiW"i
significat
fel
et
venenum),
quia
impie
egimus
contra
Iehovam.
Varie
hunc
versum
et
sequentes
exponunt:
sed
breviter
ostendam
prophetae
consilium.
Mihi
non
dubium
est
quin
hic
suscipiat
in
se
personam
totius
populi.
Repraesentat
igitur
his
verbis
propheta
quid
volverent
in
suis
mentibus,
et
quaenam
consilia
caperent
Iudaei:
deinde
non
dubium
etiam
est,
quin
his
verbis
ostendat
ipsos,
ut
solent
hypocritae,
captare
effugia,
quasi
possent
sese
protegere
ab
ira
Dei.
Nam
qui
existimant
prophetam
ex
proprio
sensu
loqui,
longe
falluntur.
Quin
potius
hic
refert
|