[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


32:15  15  PSALMUS  XCIII.  16  nunc  insidiis,  nunc  vi  et  impetu  eum  infestent.  Deum  sibi  auxiliatorem  promittit,  ut  in  hac  mundi  militia  infatigabili  studio  perseveret.  Unde  etiam  apparet  quam  inconsiderate  quidam  Rabbini,  Adam  huius  Psalmi  sutorem  esse  fingant.  Quasi  vero  credibile  sit  posteros  contra  eum  insurrexisse.  13.  Iustus  quasi  palma  florebit,  tanquam  cedrus  in  Libano  propagabitur.  14.  Plantati  in  domo  Ie*  hovae,  in  atriis  Dei  nostri  florebunt:  15.  Adhuc  germinabunt,  in  senectute  pingues  et  virides  erunt:  16.  Ut  annuntient  quod  rectus  sit  Iehova,  rupes  mea,  et  non  sit  iniquitas  in  eo.  13.  (Iustus  quasi  palma.)  Transit  rursus  ad  communem  doctrinam:  quamvis  ad  tempus  multis  incommodis  suos  exerceat  Deus,  molestiis  subiiciat,  et  aerumnis  affligat,  ultimo  tandem  exitu  ostendere  se  eorem  non  esse  oblitum.  Nec  mirum  est  tam  accurate  in  hoc  capite  doctrinae  insistere  prophetam  :  quia  nihil  difficilius  est  quam  sanctos,  dum  similes  sunt  mortuis,  et  vita  eorum  abscondita  est,  de  instauratione  bene  sperare.  Quod  in  cedris  fragrantiam  boni  odoris,  in  palmis  fructus  dulcedinem  notari  quidam  putant:  nimis  forte  subtile  est.  Simplicius  est,  quamvis  ad  tempus  vel  exaruerint  vel  etiam  succisi  fuerint,  collecto  novo  vigore  ex  integro  surrecturos:  ut  non  minori  praestantia  et  dignitate  in  ecclesia  Dei  floreant,  quam  pulcerrimae  arbores  in  monte  Libano.  Unde  autem  illis  crescendi  vigor,  simul  exprimit,  plantatos  esse  dicens  in  templo  Dei,  non  modo  quia  locum  illic  occupent  (quod  hypocritis  etiam  commune  est)  sed  quia  vivis  radicibus  actis,  penitus  illic  sint  defixi,  ut  Deo  adhaereant.  Quum  de  atriis  loquitur,  alludit  ad  formam  templi,  quia  solis  sacerdotibus  licebat  ingredi  sanctuarium,  plebs  autem  ex  atrio  adorabat.  Vero  itaque  et  interiore  cordis  affectu  coniunctos  esse  Deo  intelligit  qui  in  eius  domo  plantati  sunt:  ideoque  fluxam  eorum  felicitatem  fore  negat,  quia  non  dependet  a  mundo.  Neque  enim  dubium  est  quin  radice  in  atriis  Dei  locata,  istud  florere  ad  spiritualem  et  aeternam  vitam  extendat.  Quo  sensu  dicit  adhuc  germinaturos,  et  in  senectute,  quae  succum  et  nativum  humorem  desiccat,  pingues  fore.  Perinde  enim  est  ac  si  eos  a  communi  aliorum  sorte  eximeret,  imo  vitam  eorum  assereret  a  communi  naturae  lege.  Ita  Iesaias  65,  20  de  ecclesiae  renovatione  loquens,  dicit  in  illo  beato  statu  senem  centum  annorum  similem  fore  puero:  significans  quamvis  naturaliter  ad  interitum  inclinet  senectus,  ut  sit  fere  semimortuus  qui  centesimum  annum  attigit,  sub  regno  Christi  initium  saeculi  fore  pueritiam,  et  vivendi  initium.  Quod  non  aliter  impletur,  nisi  quia  post  mortem  sumus  in  coelo  superstites.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci