25:15
15
SANCTIONES
A
PROMISSIONIBUS
ET
MINIS.
16
demiarum,
et
sementis,
uberrimam
tritici
et
vini
copiam
significat.
Nam
si
exigua
sit
messis,
non
multum
erit
negotii
in
quo
se
occupent
agricolae:
si
tenues
sint
vindemiae,
hinc
quoque
triste
otium.
Ubi
autem
pronunciat
Deus,
a
messe
usque
ad
sationem
fore
illis
continuam
materiam
in
qua
se
exerceant,
annum
fertilem
sperare
iubet:
sicuti
mox
sequitur:
Comedes
panem
tuum
ad
saturitatem
usque.
Verum
quia
sine
pace
nulla
iucunda
est
prosperitas,
tranquillos
fore
dicit,
et
ab
omni
perturbatione
immunes.
Idque
diligenter
notandum
est,
adeo
sine
condimento
tranquilli
status
insipida
esse
Dei
beneficia,
ut
inquietudine
nihil
sit
miserius.
Summa
est,
veris
Dei
cultoribus
non
modo
reposita
esse
apud
ipsum
alimenta,
sed
placidam
et
suavem
eorum
fruitionem,
quia
in
manu
eius
est
et
arbitrio
noxas
omnes
procul
abigere.
Videntur
tamen
haec
non
satis
inter
se
congruere,
neminem
fore
qui
ipsos
exterreat,
et
superiores
fore
suis
hostibus,
ut
decem
sufficiant
ad
fugandos
centum.
Quorsum
enim
robur
militare
ad
hostes
pellendos,
si
nulli
sint
molesti?
Verum
si
disiunctive
accipere
liceat
posterius
membrum,
nulla
erit
absurditas:
nempe,
si
contingat
bellum
ipsis
inferri,
feliciter
pugnaturos.
Quanquam
magis
expedita
est
huius
nodi1)
solutio,
quod
illis
paulo
post
necesse
erat
cum
ingenti
hostium
multitudine
confligere,
ut
terram
acquirerent.
Quod
autem
singulare
hoc
tranquillae
et
securae
vitae
bonum
prophetae
accommodant
ad
regnum
Christi,
hinc
colligitur,
promissiones
quae
ex
legis
natura
nullum
haberent
effectum
fidelibus
tamen
esse
utiles:
quia
ubi
eos
Deus
sibi
reconciliavit,
liberaliter
etiam
largitur
quae
meriti
non
sunt:
et
tamen
simul
remuneratur
qualecunque
eorum
obsequium.
9.
Vertam
enim
me
ad
vos.
Vertere
se
dicitur
Deus
ad
populum
cuius
fovendi
et
servandi
curam
suscipit
:
sicuti
rursum,
ubi
deserit
qui
se
ab
eo
alienarunt,
dicitur
ab
illis
esse
aversus.
Hinc
doctrina
trita
apud
prophetas,
Convertimini
ad
me,
et
ego
convertar
ad
vos
:
qua
Deus
admonet,
se
non
frustra
esse
pollicitum
quod
hic
legimus.
Oculi
ergo
Dei
super
iustos,
ut
pactum
suum
erga
eos
stabiliat,
pro
ipsorum
salute
excubando.
Verum
hinc
simul
docemur,
ubi
a
Deo
discedimus,
irritum
nostra
culpa
fieri
eius
foedus
:
quod
Israelitis
exprobrat
Ieremias.
Itaque
ut
firmum
et
efficax
maneat
Dei
foedus,
non
tantum
cordibus
nostris
legem
insculpi
necesse
est,
sed
alteram
quoque
gratiam
accedere,
ut
iniquitatum
non
recordetur.
Ubi
dicit:
Comedetis
vetus
inveteratum,
rursus
abundantiam
commendat:
quia
ut
novis
frugibus
inhiare
cogit
inopia,
sic
magnum
opulentiae
signum
est,
vetustum
triticum
horreo,
et
vinum
ex
cella
promere.
Largitatis
autem
con-
1)
Princeps:
huiusmodi.
|