9:149
149
AD
WESTPHALUM.
150
Sed
quid
verbis
opus
est?
Si
omni
molestia
semel
defungi
optat
Ioachimus,
et
controversiam
dirimere,
verbulum
pro
se
eliciat
ex
eius
ore
ad
quem
liber
patet
accessus,
et
quidem
itinere
non
tam
laborioso,
cuius
consensum
magnifice
obtendit,
quocum
familiaris
ei
communicatio
esse
potest.
Ego
si
temere
comperiar
Philippi
nomine
abusus,
nullas
ignominiae
notas
recuso.
Testimonia
quae
citat
Westphalus
non
meum
est
refellere:
neque
etiam
moror,
quid
inter
primos
conflictus,
et
causa
nondum
clare
et
dilucide
explicata,
homini
ad
negandum
nimis
tunc
verecundo
quorundam
instigatio
extorserit.
Et
lex
nimis
dura
praescribitur
literatis
hominibus,
si
post
editum
ingenii
ac
doctrinae
specimen,
tota
deinde
vita
nihil
proficere
liceat.
Certe
si
quis
annos
quadraginta
Philippo
nihil
attulisse
dicat,
magnam
et
homini
privatim,
et
toti
simul
ecclesiae
[pag.
25]
iniuriam
faciet.
Solum
quod
dixi,
et
quidem
centies
si
opus
sit,
confirmo,
non
magis
a
me
Philippum
quam
a
propriis
visceribus
in
hac
causa
posse
divelli.
Etsi
autem
tonitru
quod
a
violentis
nominibus
instabat
metuens
(quid
dicam
intelligunt,
quibus
nota
fuerunt
Lutheri
flabella)
non
tam
aperte
semper
quam
optassem,
sententiam
suam
protulit:
non
est
tamen
quod
Westphalus,
aliud
se
agere
simulans,
oblique
eum
perstringat,
quasi
mortuo
demum
Luthero
inceperit
ad
nos
deflectere.
Nam
quum
ante
annos
septemdecim
de
hoc
capite
doctrinae
inter
nos
contulerimus,
primo
congressu
nunquam
syllaba
commutanda
fuit.
Neque
de
Gaspare
Crucigero
tacendum
est,
qui
pro
ingenii
sui
doctrinaeque
praestantia
Luthero
carissimus,
ut
post
Philippum
reliquos
anteiret,
sic
amplexus
est
quod
hodie
impugnat
Westphalus,
ut
sententiis
nostris
coniunctius
nihil
fingi
posset.
Caeterum
de
Philippo
si
adhuc
[pag.
26]
ambigitur,
an
non
satis
manum
conserere
videor?
ubi
et
tacitus
et
securus
eius
vocem
exspecto,
quae
eius
improbitatem,
qui
venerandum
praestantissimi
viri
nomen
falso
obtenderit,
omnibus
patefaciat.
Venio
ad
Augustinum,
quem
etsi
totum
esse
nostrum
omnes
libri
clamitant,
Westphalus
nobis
eripere
non
contentus,
adversarium
quoque
obtrudere,
sibique
vendicare
non
dubitat:
eadem
nempe
audacia,
qua
ubique
lucem
convertit
in
tenebras.
Qualis
sit
nunc
Iacobus
Bordingus,
*)
cui
farraginem
suam
nuncupat,
ignoro.
Certe
nisi
valde
ingenium
mutavit,
officium
plenum
dedecoris
sibi
mallet
non
esse
praestitum.
Nam
quo
tempore
mihi
notus
fuit,
non
minus
ingenuo
pudore,
quam
doctrina
erat
commendabilis.
Nunc
vero
tantum
quid
epistola
con-
1)
Maistre
Iaques
Bourding
in
gallico
exemplari
dictus,
fuit
professor
medicina?
in
academia
Eostochiensi.
|