[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


51:147  147  EPIST.  PAULI  AD  EPHESIOS  148  Christum  opponit  iudaicis  omnibus  symbolis,  quibus  inclusa  fuit  benedictio  sub  lege.  Nam  ubi  Christus,  illic  supervacua  sunt  ea  omnia.  4.  Quemadmodum  nos  elegit  Hic  fundamentum  et  primam  causam  tam  vocationis  nostrae  quam  bonorum  omnium,  quae  a  Deo  percipimus,  facit  aeternam  eius  electionem.  Ergo  si  causa  quaeritur  cur  nos  in  Evangelii  participationem  vocaverit  Deus,  cur  tot  beneficiis  quotidie  nos  dignetur,  cur  nobis  coelum  aperiat:  semper  redeundum  est  ad  istud  principium,  quia  scilicet  antequam  mundus  esset,  nos  elegit.  Porro  ex  ipso  tempore  colligendum  est,  gratuitam  esse  electionem.  Nam  quae  potuit  nostra  esse  dignitas,  aut  quodnam  exstitit  nostrum  meritum,  antequam  mundus  esset  conditus?  Puerile  enim  est  cavillum  illud  sophisticum,  non  ideo  nos  electos  esse  quia  iam  essemus  digni,  sed  quia  dignos  fore  Deus  praevidebat.  Perditi  enim  omnes  sumus  in  Adam.  Itaque  nisi  electione  sua  redimat  nos  Deus  ab  interitu,  nihil  aliud  praevidebit.  Eodem  argumento  utitur  ad  Romanos  capite  9,  l  l  ,  de  Iacob  et  Esau  loquens.  Priusquam  nati  essent,  inquit,  aut  aliquid  boni  aut  mali  egissent.  Exciperet  sorbonicus  aliquis  sophista,  acturos  fuisse,  idque  Deo  fuisse  praecognitum.  Atqui  frustra  hoc  excipitur  de  hominibus  natura  corruptis,  in  quibus  nihil  cerni  potest  nisi  exitii  materia.  Secundo  confirmat  gratuitam  esse  electionem  quum  addit  in  Christo.  Nam  si  in  Christo  sumus  electi,  ergo  extra  nos:  hoc  est,  non  intuitu  dignitatis  nostrae,  sed  quoniam  adoptionis  beneficio  coelestis  pater  nos  inseruit  in  Christi  corpus.  Denique  Christi  nomen  omne  meritum  excludit  et  quidquid  ex  se  liabent  homines.  Nam  ex  quo  dicit  nos  in  Christo  electos,  sequitur,  indignos  fuisse  in  nobis.  Ut  simus  sancti.  Finem  proximum  notat,  sed  non  praecipuum.  Neque  enim  absurdum  est,  eiusdem  rei  duplicem  esse  finem.  Quemadmodum  aedificandi  finis  est,  ut  sit  domus:  finis  tamen  ille  est  proximus.  Ultimus  autem  est  habitandi  commoditas.  Hoc  ideo  fuit  obiter  attingendum,  quia  Paulus  statim  alterum  finem  ponet,  gloriam  Dei.  Verum  nihil  est  repugnantiae  :  siquidem  gloria  Dei  summus  est  finis,  cui  nostra  sanctificatio  subordinatur.  Caeterum  hinc  colligere  licet,  sanctitatem,  innocentiam,  et  quidquid  virtutis  est  in  hominibus,  fructum  esse  electionis.  Itaque  expressius  etiamnum  hac  particula  evertit  Paulus  omnem  meriti  considerationem.  Nam  si  quid  praevideret  in  nobis  Deus  electione  dignum,  omnino  contrarium  quam  hic  legitur,  dicendum  fuit.  Etenim  significat,  totum  id  quod  sancte  et  innocenter  vivimus,  ex  electione  Dei  manare.  Unde  igitur  fit  ut  alii  pie  vivant  in  timore  Domini,  alii  secure  se  prostituant  ad  omnem  nequitiam?  Certe  si  Paulo  fides  habetur,  non  alia  est  causa,  nisi  quod  hi  ingenium  suum  retinent,  illi  ad   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci