50:145
145
CAPUT
XII.
146
captare,
sed
de
animarum
salute
duntaxat
esse
sollicitum.
Plua
tamen
leporis
habet
quod
dicit:
valet
enim
perinde
ac
si
dixisset:
Ego
ampliorem
mercedem
quam
putetis
requiro:
non
sum
opibus
vestris
contentus,
sed
vos
quaero
totos,
ut
sacrificium
ex
ministerii
mei
proventu
Domino
offeram.
Quid
autem
si
quis
ex
labore
suo
pascatur?
an
ille
quaeret
populi
substantiam?
certe
si
fidelis
est
pastor,
semper
ovium
salutem
quaeret,
non
aliud.
Stipendium
quidem
accessio
erit
:
sed
nonnisi
eum,
quem
dixi,
scopum
spectare
debet.
Vae
alio
collimantibus.
Faventes
filiis.
Ergo
pater
non
erat
Philippensium,
qui
eum
etiam
absentem
alebant?
ergo
ex
reliquis
apostolis
nullus
erat
pater,
quibus
victum
ministrabant
ecclesiae?
Nequaquam
id
voluit:
nam
et
parentes
in
senectute
ali
a
filiis,
non
est
novum.
Non
ergo
protinus
indigni
patrum
honore,
qui
ex
ecclesiae
sumptibus
vivunt:
sed
Paulus
tantum
ex
communi
naturae
lege
ostendere
voluit,
provenire
ex
paterno
affectu
quod
fecerat.
Quare
non
debet
argumentum
hoc
in
contrariam
partem
retorqueri.
Fecit
enim
hoc
tanquam
pater:
sed
aliter
agendo
pater
esse
non
desiisset.
15.
Ego
vero
libentissime
impendam.
Hoc
vero
pietatis
magis
quam
paternae
testimonium,
quod
non
suam
operam
modo
et
quidquid
habet
facultatis
impendere
paratus
est
erga
eos,
sed
vitam
quoque:
imo
quum
frigide
ametur,
in
hoc
nihilominus
affectu
pergat.
Quam
vel
ferrei
pectoris
duritiem
non
emolliat
aut
frangat
tantus
amoris
ardor,
cum
tali
constantia
praesertim
coniunctus?
Caeterum
non
praedicat
hic
Paulus
de
se
quod
miremur
tantum,
sed
quod
etiam
imitemur.
Quare
hinc
discant
universi
pastores
quid
ecclesiis
suis
debeant.
16.
Sed
esto:
ipse
non
gravavi
vos:
verum
quum
essem
astutus,
dolo
vos
cepi.
17.
Num
per
quemquam
eorum,
quos
misi
ad
vos,
expilavi
vos?
18.
Rogavi
Titum,
et
una
cum
illo
misi
fratrem:
num
quid
a
vobis
extorsit
Titus?
annon
eodem
spiritu
ambulavimus?
annon
iisdem
vestigiis?
19.
Rursum
arbitramini
quod
nos
vobis
excusemus?
in
conspectu
Dei
in
Christo
loquimur:
sed
omnia,
carissimi,
pro
vestra
aedificatione.
20.
Nam
metuo
ne
qua
fiat,
ut
si
venero,
non
quales
velim
reperiam
vos:
et
ego
reperiar
a
vobis
qualem
nolitis:
ne
quo
modo
sint
contentiones,
aemulationes,
irae,
concertationes,
obtrectationes,
susurri,
rumores,
seditiones.
21.
Ne
iterum,
ubi
venero,
humiliet
me
JDeus
meus
apud
vos,
et
lugeam
multos
eorum
qui
ante
peccaverunt,
nec
poenitentiam
egerunt
immunditiae,
libidinis
et
impudicitiae
quam
patrarunt.
16.
Sed
esto.
Significant
haec
verba,
Paulum
fuisse
insimulatum
a
malevolis,
quasi
per
homines
subornatos
emunxisset
quod
per
se
accipere
recusaverat*
Non
quod
tale
quidquam
fecisset:
verum
Calvini
opera.
Vol.
L.
|