8:14
plerosque
eorum
qui
fideles
habentur,
dum
alienae
ac
prorsus
adversae
professionis
hominibus
permixti
rationem
fovendae
amicitiae
quaerunt
:
ambitio,
quasi
tempestas
quaedam,
abripit,
ut
evangelium
abiicere
malint,
quam
a
communi
vita
dissidere.
1)
Quando
igitur
cum
tot
ac
tam
diversis
monstris
est
mihi
confligendum,
hanc
distinctionem
praeponi
operae
pretium
fuit,
vel
hac
una
de
causa,
ut
si
singula
recensere
non
patiatur
infinitas,
ad
genera
se
referant
lectores.
Ergo,
ut
de
prima
classe
disserere
exordiar,
male
habet
fastuosos
homines,
et
pompis
deditos,
quod
plebeio
et
abiecto
dicendi
genere,
spiritus
utitur
in
scripturis*
qui
etiam
elegantiae
assueti
sunt
ac
nitori,
incultam
istam
et
nullis
coloribus
vestitam
orationem
vel
respuunt,
vel
fastidiunt.
Hic
mihi
defensionis
partem
ab
aliis
tractatam
suscipere
non
libet:
talem
ex
inscitia
contemptum
nasci,
quia
non
minus
in
sua
lingua
expoliti
sunt
Moises
et
plerique
ex
prophetis,
quam
qui
apud
Graecos
et
Latinos
summa
cum
admiratione
plausuque
philosophi
aut
oratores
leguntur.
Etsi
enim
hebraeae
linguae
peritis
satis
id
notum
est:
quia
tamen
nihilo
[pag.
12]
Amos
minus
est
propheta,
quam
Iesaias
:
eundem
Ieremias
gradum
obtinet
quem
David,
quorum
tamen
oratio
minime
parem
splendorem
habet:
quin
potius
Ieremiae
stylus
oppidanum2)
hominem,
Amos
vero
pecuarium
redolet:
libenter
fateor
sacros
libros,
quibus
tota
coelestis
philosophia
continetur,
non
rhetorum
modo
picturis,
sed
mediocri
etiam
ornatu,
qualem
etiam
literati
homines
desiderant,
esse
vacuos:
sed
nimis
sunt
morosi,
quibus
ob
hanc
causam
minus
sapiunt.
Qui
vero
hoc
praetextu,
eorum
autoritatem
extenuant,
nimis
iniqui
sunt
ac
maligni.
Non
modo
concedit
Paulus,
eloquentiam
sibi
deesse:
sed
ultro
praedicat
ac
gloriatur
(1
Cor.
2,
1).
An
vero
ideo
contemptior
eius
doctrina
esse
debet?
Quin
potius,
ubi
nullus
est
orationis
splendor
qui
oculos
perstringat,
melius
relucere
contendit
vim
coelestis
sapientiae.
Nec
vero
quidquam
tradit,
usque
ad
caput
quartum
prioris
ad
Corinthios
epistolae,
quam,
tunc
demum
rite
fundatam
esse
fidem
in
spiritus
sancti
sapientia
et
virtute,
ubi
dictionis
elegantia
et
ingenioso
artificio
animi
non
ducuntur.
Idque
certo
fidei
experimento
quisque
nostrum
compertum
habet.
Certe,
si
Demosthenis
vel
Ciceronis
coloribus
picta
esset
Ioannis
vel
Pauli
doctrina,
plus
forte
ad
lectores
alliciendos
haberet
gratiae,
gravitatis
autem
ad
conscientias
permovendas,
et
dignitatis
ad
conciliandam
sibi
autoritatem,
ne
centesima
quidem
pars
restaret.
Viva
enim
Dei
l)^ne
laissent
point
de
se
tenir
a
la
facon
commune,
et
sur
cela
l'ambition
les
transporte:
tellement
ilz
aiment
mieux
se
conformer
au
monde
qu'a
Iesus
Christ.
2)
paisant.
|