50:132  sustinuerint  omnes.  Ad  paternas  et  vere  salutares  pastorum  suorum  obiurgationes  mox  tumultuantur,  qui  atrocissimas  quasque  monachorum  contumelias  placide  antea  devorabant.  Nonne  Antichristi  carnificina  potius  quam  suavi  Christi  regimine  digni  sunt,  qui  aures  habent  adeo  teneras  et  morosas  verum  audiendo?  sed  ita  ab  initio  fuit.  21.  Imo  in  quocunque.  Rogaverat  Paulus  cur  plus  reverentiae  deferrent  aliis  Corinthii  quam  sibi:  quum  nequaquam  infirmus,  hoc  est,  contemptibilis  fuisset.  Nunc  id  confirmat:  quia  si  ad  comparationem  ventum  fuerit,  nemini  ulla  in  parte  gloriae  sit  cessurus.  22.  Hebraei  sunt?  ego  quoque.  Israelitae  sunt?  ego  quoque.  Semen  Abrahae  sunt?  ego  quoque.  23.  Ministri  Christi  sunt?  desipiens  loquor,  plus  ego:  in  laboribus  abundantius,  in  plagis  supramodum,  in  carceribus  copiosius,  in  mortibus  saepe.  24.  A  Iudaeis  quinquies  quadragenas  plagas  accepi  una  minus.  25.  Ter  virgis  caesus  sum,  semel  lapidatus  sum,  ter  naufragium  feci,  noctes  et  dies  egi  in  profundo:  26.  in  itineribus  saepe,  periculis  fluminum,  periculis  latronum,  periculis  ex  genere,  periculis  ex  gentibus,  periculis  in  urbe,  periculis  in  deserto,  periculis  in  mari,  periculis  in  falsis  fratribus:  27.  in  labore  et  molestia,  in  vigiliis  saepe,  in  fame  et  siti,  in  ieiuniis  saepe,  in  frigore  et  nuditate:  28.  praeterea  quae  extrinsecus  accidunt,  quotidiana  mea  moles,  sollicitudo  omnium  ecclesiarum.  29.  Quis  infirmatur,  et  ego  non  instr  mor?  quis  offenditur,  et  ego  non  ur  or?  22.  Hebraei  sunt?  Nunc  species  enumerans,  lucidius  ob  oculos  ponit  se  nequaquam  minorem  fore,  si  in  certamen  descendat.  Et  primum  gloriam  generis  commemorat,  qua  potissimum  superbiebant  eius  aemuli.  Si  generis,  inquit,  nobilitatem  iactant,  ego  par  illis  ero.  Sum  enim  ego  quoque  Israelita,  ex  semine  Abrahae.  Est  haec  futilis  et  ieiuna  gloriatio:  et  tamen  ad  eam  exprimendam  tribus  verbis  utitur  Paulus:  imo  quasi  tres  diversas  praestantiae  notas  recenset.  Qua  repetitione  (ut  opinor)  illorum  stultitiam  oblique  taxat:  quod  proram  et  puppim  suae  excellentiae  in  re  tam  levi  collocarent,  et  assidue  ad  fastidium  usque  in  eorum  ore  volitaret  haec  iactantia:  sicuti  de  nihilo  turgidas  verborum  ampullas  conflare  solent  vani  homines.  Quantum  ad  nomen  Hebraei,  gentile  esse,  et  deductum  ab  Heber,  ex  Genes.  cap.  l  l  ,  15,  patet:  deinde  Abraham  ipsum  cap.  14,  13  non  alio  sensu  ita,  vocari  probabile  est,  nisi  quia  genus  ex  atavo  illo  ducebat.  Non  caret  prorsus  colore  eorum  coniectura  qui  tran  sfluvi  atil  es  exponunt.  Neminem  quidem  legimus  sic  vocatum  ante  Abraham,  qui  flumen  transierat,  quum  ex  patria  migraret,  et  postea  coepit  in  eius  familia  appellatio  esse  celebris:  quemadmodum  patet