[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


32:13  13  PSALMUS  XCII.  14  est  Deus  ut  oculos  nostros  bene  purget  ad  meditanda  sua  opera.  Interim  a  contemptu  vindicat  incomprehensibilem  Dei  sapientiam,  stultitiae  et  amentiae  damnans  eos  omnes  qui  fastidiose  eam  reiiciunt:  et  a  vulgi  torpore  fideles  revocat,  ut  attentius  considerandis  operum  Dei  mysteriis  incumbant.  8.  (Dum  florent  impii.)  Pulcra  et  concinna  similitudine  refellit  ac  deridet  stultitiam  hanc,  quod  putamus  impios,  nisi  statim  cogantur  in  ordinem,  quasi  triumphum  de  ipso  Deo  agere.  Est  autem  in  verbis  concessio,  quod  fatetur  germinare  et  florere:  sed  notanda  est  quae  mox  additur  correctio,  florere  ad  momentum  instar  herbae:  quia  celeriter  marcescit  eorum  felicitas,  atque  ita  scandalum  ad  quod  totus  fere  mundus  impingit,  prudenter  tollit  et  abolet:  quia  nimis  stulte  putamus  beatos  esse  quibus  propinquus  interitus  impendet:  florent  quidem  hodie,  sed  cras  excidentur  ut  arescant.  Alibi  videbimus,  herbis  conferri  quae  nascuntur  in  culminibus  tectorum,  Psal.  129,  6  quia  dum  illis  deest  soli  pinguedo,  ex  qua  succum  trahant,  sponte  pereunt.  Sed  propheta  nunc  simplici  similitudine  contentus  fuit,  quod  prosperitas  impiorum  maturius  exitium  sibi  accersat,  non  secus  ac  falcem  herbarum  maturitas.  Ac  antithesis  inter  brevem  durationem  et  aeternum  exitium  notanda  est:  ac  si  diceret,  non  resecari  ut  vere  novo  iterum  pullulet  eorum  radix,  sicuti  herbae  emortuae  vigorem  colligunt,  sed  ad  aeternum  exitium  damnari.  Quod  autem  Deum  ex  opposito  dicit  Excelsum  in  coelo  sedere,  quidam  ita  accipiunt  ac  si  illi  assereret  potentiam  ac  munus  regendi  mundi:  ne  quid  putemus  fortuito  accidere,  dum  rebus  humanis  praesidet  tam  aequus  iudex  ac  moderator.  Alii  aliud  afferunt.  Sed  mihi  videtur  propheta  stabilitatem  solii  Dei  conferre  cum  versatili  mundi  agitatione:  ac  si  diceret  non  aestimandum  esse  Deum  ex  mundo,  in  quo  nihil  fixum  est  vel  stabile:  quia  longe  diversa  eius  ratio  sit  qui  terrenas  mutationes  ex  alto  quietus  despicit:  neque  id  modo  ut  Deum  a  creaturis  discernat,  quo  gradum  sui  honoris  obtineat  illius  maiestas:  sed  ut  nos  quoque  discamus  supra  nos  et  supra  totum  mundum  assurgere  quoties  de  mirabili  et  arcana  eius  providentia  agitur,  quia  turbidus  est  eorum  adspectus  qui  in  terra  subsistunt.  Ergo  ut  nobis  appareant  quae  in  mundo  non  cernuntur  Dei  iudicia,  propheta  sub  voce  Sublimitatis  admonet  Deum  non  agere  nostro  arbitrio:  sed  prout  fert  eius  aeternitas,  nos,  quia  breve  est  vitae  nostrae  curriculum,  quia  ut  plurimum  non  procedunt  nostri  conatus,  variis  scilicet  obstaculis  abrupti,  quia  non  semper  offertur  occasio,  praecipitanter  ferimur,  et  secundum  assiduas  mundi  turbationes,  fides  etiam  nostra  turbatur  ac  labascit:  propheta  Deum  ante  oculos  nobis  statuit  in  aeterno  et  immutabili  solio   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci