21:126
accedente
plebis
consensu,
delectus
non
concionator
tantum
(hoc
autem
primum
recusarat),
sed
etiam/
sacrarum
literarum
doctor,
quod
unum
admittebat,
est
designatus
anno
Domini
MDXXXVI
mense
Augusto.
Atque
idem
hic
annus
inito
inter
duas
civitates
Bernam
et
Genevam
arctiori
foedere
et
Lausannae
ad
Christum
accessione,
habita
adversus
pontificios
libera
disputatione,
cui
Calvinus
quoque
interfuit,
celebratus
est.
Tunc
edita
est
a
Calvino
Christianae
doctrinae
quaedam
veluti
formula,
vixdum
emergenti
e
papatus
sordibus
Genevensi
ecclesiae
accommodata.
Addidit
etiam
Catechismum,
non
illum
in
quaestiones
et
responsiones
distributum,
quem
nunc
habemus,
sed
alium
multo
breviorem,
praecipua
religionis
capita
complexum.
Aggressus
deinde
cum
Farello
et
Coraldo,
plerisque
ex
collegis
timiditate
l)
turbas
fugientibus,
nonnullis
etiam,
quae
maxima
Calvini
sollicitudo
fuit,
clam
opus
Domini
impedientibus,
ecclesiam
componere,
a
civibus
primum
omnium
contendit,
ut
[fol.
II.
3]
coactus
populus
universus,
eiurato
palam
papatu,
in
christianam
religionem
ac
disciplinam
paucis
capitibus
comprehensam
iuraret.
Quod
etsi
non
pauci
recusarent,
ut
in
urbe
vixdum
ex
Sabaudi
Ducis
retibus
et
Antichristi
iugo
liberata
et
multis
adhuc
factionibus
aestuante,
dedit
tamen
Dominus
XX.
Iulii
anno
MDXXXVII,
ut
palam
praeeunte
publico
scriba,
a
Senatu
Populoque
Genevensi
in
christianae
religionis
ac
disciplinae
simul
capita
iuraretur.
Istis
vero
exacerbatus
Satan,
et
frustra,
quod
per
externos
hostes
infinitis
modis
tentarat,
efficere
sese
pietatis
obtentu
ratus
primum
omnium
Anabaptistas,
deinde
Petrum
Caroli,
de
quo
mox
dicemus,
opposuit,
qui
opus
istud
Domini,
sive
quod
illud
qualecunque
iam
erat
ei
magnopere
ingratum
esset,
sive
quod
ea
quae
postea
consequuta
sunt
prospiceret,
non
interturbarent
modo,
verum
etiam
destruerent
prorsus
atque
subverterent.
Sed
anteverterat
Satanam
Dominus,
quod
ipse
rei
eventus
docuit.
Anabaptistas
enim
Calvinus
et
collegae
publica
liberaque
disputatione
convocatos
ea
gravitate
ex
uno
Dei
verbo
confutarunt
XVIII.
Martii
anno
MDXXXVII
ut,
quod
rarae
cuiusdam
fuit
felicitatis,
ab
eo
tempore
vix
unus
aut
alter
in
hac
ecclesia
adparuerit.
Alter
ecclesiae
turbator
Petrus
Caroli
nomine
maiores
et
diuturniores
turbas
dedit,
quarum
duntaxat
summam
recensebo,
quod
tota
huius
certaminis
historia
exstet
et
ex
quadam
Calvini
ad
Grynaeum
epistola
colligi
possit.
Istum
gnaviter
impudentem
sophistam
mater
Sorbona,
quae
pepererat,
postea
tanquam
haereticum
non
ita
de
ipsa
meritum
eiecit.
Venit
igitur
ille
primum
1)
Edd.
rece.
prae
timiditate.
|