52:124
Christo,
ut
inter
nos
vivamus
unanimes.
Et
addit,
in
uno
corpore:
quo
significat,
non
aliter
nobis
cum
Deo
convenire,
nisi
inter
nos
cohaereamus,
tanquam
unius
corporis
membra.
Quum
iubet
gratos
esse,
non
tam
ad
memoriam
beneficiorum
id
refero,
quam
ad
morum
suavitatem.
Ideo
ut
tollatur
ambiguitas,
malo,
sitis
amabiles:
quamguam
fateor
si
gratitudo
sensus
nostros
occupet,
fieri
non
posse
quin
ad
fovendum
inter
nos
mutuum
amorem
propensi
simus.
16.
Sermo
Christi
inhabitet
Vult
doctrinam
evangelii
illis
esse
familiarem.
Unde
licet
colligere
quo
spiritu
hodie
agantur
qui
atrociter
illam
populo
christiano
interdicunt,
ac
tumultuose
clamitant,
nullam
pestem
magis
cavendam
esse
quam
scripturae
lectionem
plebi
vulgari.
Nam
certe
Paulus
hic
ordinum
omnium
viros
ac
mulieres
alloquitur.
Nec
tantum
vult
eos
tenuem
duntaxat
gustum
capere
sermonis
Christi,
sed
iubet
ut
in
ipsis
habitet:
hoc
est,
fixam
sedem
habeat,
idque
largiter,
quo
magis
in
dies
proficere
studeant,
ac
crescere.
Verum
quia
in
multis
praeposterum
est
discendi
studium,
dum
.ad
ambitionem
suam
abutuntur
verbo
Domini,
vel
ad
inanem
curiositatem,
vel
ipsum
quovis
modo
adulterant:
ideo
adiungit,
in
omni
sapientia.
Ut
inde
scilicet
edocti
sapiamus
quod
oportet.
Porro
sapientiam
hanc
breviter
definit,
ut
se
ipsos
doceant
Colossenses.
Doctrina
hic
pro
utili
eruditione
capitur,
quae
ad
aedificationem
valet,
sicuti
ad
Eomanos
capite
12,
7,
qui
docet,
in
doctrina.
Item
ad
Timotheum
:
Omnis
scriptura
ad
docendum
est
utilis
(2.
Tim.
3,
16).
Hic
verus
est
usus
sermonis
Christi.
Iam
vero
quia
interdum
per
se
doctrina
friget:
ac
(quemadmodum
ille
inquit)
dum
simpliciter
ostenditur
quid
rectum
sit,
virtus
laudatur
et
alget:
simul
addit
admonitionem,
quae
est
veluti
doctrinae
confirmatio
et
stimulus.
Neque
intelligit
singulis
tantum
prodesse
debere
Christi
sermonem,
ut
se
ipsos
doceant,
sed
mutuam
doctrinam
et
admonitionem
exigit.
Psalmis,
hymnis.
Non
restringit
Christi
sermonem
ad
has
species,
sed
magis
significat
usque
adeo
ad
aedificationem
debere
esse
compositos
omnes
nostros
sermones,
ut
etiam
qui
hilaritati
serviunt,
nihil
sapiant
vanum.
Ac
si
diceret:
Incredulis
ineptam
hanc
oblectationem
relinquite,
quam
ex
ludicris
et
nugatoriis
iocis
ac
facetiis
capiunt.
Vestri
autem
sermones
non
severi
modo,
sed
etiam
laeti
et
hilares,
utilitatem
aliquam
contineant.
Pro
obscoenis
illorum
cantilenis,
aut
saltem
parum
modestis
et
gravibus,
decent
vos
hymni
et
cantica,
quae
resonent
laudem
Dei.
Porro
sub
his
tribus
nominibus
complexus
est
omne
genus
canticorum.
Quae
ita
vulgo
distinguunt,
ut
Psalmus
sit
in
quo
concinendo
adhibetur
musicum
aliquod
instrumentum
praeter
linguam.
Hymnus
proprie
sit
laudis
|