21:124
suum
adversus
sacram
triadem
virus
dispergens:
quem
sese
nihil
magis
appetere
quam
eius
colloquium
simulantem
condicto
loco
et
tempore
Calvinus,
(idque
non
citra
magnum
vitae
periculum,
quod
tum
latere
propter
accensam
adversariorum
rabiem
cogeretur),
diutius
quidem
sed
frustra
exspectavit,
illo
ne
Calvini
quidem
conspectum
ferente.
Fuit
autem
is
annus
XXXIV
supra
sesquimillesimum
horrenda
in
multos
pios
saevitia
insignis,
Gerardo
Ruffo,
Sorbonico
Magistro,
sed
pietatis
studia
magnopere
tunc
adiuvante,
itemque
Coraldo
Augustiniani
ordinis
(qui
unum
et
alterum
iam
annum
favore
Navarrenae
adiuti
negotium
Christi
in
urbe
plurimum
promoverant)
non
modo
ex
pulpito
deturbatis,
sed
etiam
in
carcerem
coniectis:
et
eousque
inflammata
fascinati
Francisci
Regis
ira
ob
schedas
quasdam
adversus
missam
per
urbem
sparsas
ipsiusque
regii
cubiculi
foribus
adfixas,
ut
publica
decreta
supplicatione,
cui
una
cum
liberis
suis
tribus
nudo
capite
ardentem
facem
quasi
expiationis
causa
gestans
interfuit,
quatuor
urbis
celebrioribus
locis
octonos
martyres
vivos
ustulari
iuberet,
atque
adeo
solenni
iurerando
testaretur,
se
ne
liberis
quidem
suis
parsurum,
si
forte
teterrimis
illis,
ut
vocabat,
haeresibus
essent
infecti.
Eiusmodi
rerum
statum
intuens
Calvinus,
paulo
postquam
Aureliae
insignem
illum
libellum
edidisset
quem
Psychopannychian
inscripsit,
adversus
illorum
errorem
qui
dormire
seiunctas
a
corporibus
animas
errore
a
vetustissimis
usque
saeculis
repetito
docebant,
secedere
ex
Gallia
statuit,
eoque
consilio
una
cum
illo,
quicum
eum
apud
Santonas
aliquamdiu
vixisse
diximus,
iter
Basileam
versus
per
Lotharingiam
ingressus,
non
procul
urbe
Metensi
in
maximam
difficultatem
incidit,
alterius
ex
servis
perfidia
pecunia
utrique
subrepta,
qui
altero
ex
equis
validiore
strato
tam
repente
se
in
fugam
dedit,
ut
deprehendi
nullo
pacto
potuerit,
herisque
ipsis
ab
omni
viatico
relictis
imparatissimis,
adeo
ut
ab
altero
demum
servulo
decem
mutuo
sumptis
coronatis
vix
Argentinam,
indeque
Basileam
pervenerint.
Ibi
praecipuos
habuit
amicos
summos
illos
homines
Simonem
Grynaeum
et
Wolfgangum
Capitonem,
seseque
Hebraicis
literis
dedit:
et
quamvis
latere
modis
omnibus
studeret,
id
quod
ex
epistola
quadam
Buceri
ad
eum
altero
post
anno
data
liquet,
tamen
edere
coactus
est
Christianae
religionis
Institutionem,
quam
vocavit,
operis
longe
maximi
rudimentum.
Quum
enim
illam
Francisci
Regis
carnificinam
aegre
ferrent
Germani
principes,
qui
evangelio
nomen
dederant,
et
quorum
ille
tum
amicitiam
ambiebat,
hoc
unum
ille
ooyov
tpaq^axov
autore
Guilielmo
Bellaio
Langaeo
repererat,
ut
sese
nonnisi
in
Anabaptistas,
pro
verbo
divino
suum
tantum
spiritum
iactantes,
et
omnium
magistratuum
|