48:12
nunc
quoque
loquentem
audiunt,
vident
sursum
attolli,
oculis
suis
prosequuntur,
nube
subduci
vident,
non
est
cur
dubitent
quorsum
abierit.
Adsunt
praeterea
angeli,
qui
suo
testimonio
id
confirmant.
Historiam
vero
ita
diligenter
nostra
causa
praescribi
oportuit,
ut
filium
Dei,
tametsi
nusquam
in
mundo
comparet,
in
coelis
tamen
vivere
sciamus.
Quod
autem
nubes
eius
conspectum
prius
abstulit
quam
in
coelestem
gloriam
intraret,
ideo
factum
videtur,
ut
suo
modulo
contenti,
altius
inquirere
desinerent.
Nos
quoque
docemur
sub
eorum
persona,
non
esse
tantam
mentis
nostrae
perspicaciam,
ut
ad
gloriae
Christi
altitudinem
conscendat.
Nubes
igitur
ista
sit
coercendae
nostrae
audaciae
obstaculum:
non
secus
ac
fumus
tabernaculi
atrium
occupans
sub
lege.
10.
Duo
viri.
A
forma
sic
denominat
angelos.
Quanquam
enim
fieri
potest,
ut
vere
humanis
corporibus
induti
fuerint
(qua
de
re
neutram
in
partem
pugnare
volo),
non
tamen
homines
certe
erant,
sed
quia
frequenter
in
scripturis
occurrit
huius
metonymiae
usuSj
praesertim
1.
lib.
Mos.,
longius
non
immoror.
Vestes
albae
symbolum
fuerunt
rarae
et
observandae
dignitatis.
Nam
hoc
quasi
insigni
discernere
eos
voluit
Deus
a
vulgo
hominum,
quo
essent
discipuli
ad
eorum
dicta
attentiores:
atque
ut
nos
quoque
hodie
sciamus,
oblatam
divinitus
illis
fuisse
hanc
visionem.
11.
Viri
Galilaei.
Ego
iis
nequaquam
assentior,
qui
probrose
nomen
hoc
fuisse
apostolis
inditum
putant,
quasi
angeli
tarditatem
ac
hebetudinem
eorum
increparent.
Meo
iudicio
hoc
quoque
ad
excitandam
attentionem
valuit,
quod
eos,
ignoti
et
nunquam
prius
visi,
tanquam
notos
compellant.
Videntur
tamen
immerito
reprehendi
quod
in
coelum
suspiciant.
Ubi
enim
potius
quaerendus
est
Christus?
Annon
scriptura
subinde
nos
illuc
invitat?
Respondeo,
non
ideo
reprehendi,
quia
sursum
oculos
attollant:
sed
quia
oculis
requirant
Christum,
quum
nuper
interposita
nubes
corporeos
omnes
sensus
ab
eo
investigando
arceret.
Deinde,
quod
mox
sperabant
rediturum,
ut
eius
conspectu
iterum
fruerentur:
quum
adscenderit
ut
in
coelo
maneat,
donec
secundo
appareat
iudex
mundi.
Quare,
discamus
primum
ex
hoc
loco,
Christum
neque
iu
coelo
neque
in
terra
aliter
quam
fide
quaerendum
esse
:
deinde,
non
expetendam
esse
corpoream
eius
praesentiam,
ut
nobiscum
in
mundo
versetur.
Nam
qui
in
alterutro
istorum
haerebit,
longius
subinde
ab
eo
abscedet.
Ita
admiratio
reprehenditur,
non
simpliciter,
sed
quatenus
eos
obstupefaciebat
rei
novitas:
quemadmodum
saepe
ad
magnitudinem
operum
Dei
inconsiderate
rapimur,
studium
vero
non
applicamus
ad
finem
reputandum.
Iesus,
qui
assumptus
est.
Duo
sunt
huius
sententiae
membra.
Prius
est
Iesum
coelo
receptum
esse,
ne
amplius
ipsum
stulto
voto
in
terram
re-
|