[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


32:12  providentiae  Dei  maxime  obscurat.  Videmus  enim  exsultare  impios  ac  si  nullus  esset  in  coelo  iudex,  sibi  applaudere  in  sua  fortuna:  et  dum  illis  parcit,  hoc  praetextu  in  maiorem  licentiam  ruere,  ac  si  ex  eius  manu  elapsi  essent.  Ad  hanc  tentationem  accedit  nostra  socordia  vel  hebetudo,  ut  putemus  Deum  abiecta  mundi  cura  otiari  in  coelo.  Scimus  rursum  quanta  sit  in  ferendis  tribulationibus  carnis  nostrae  mollities.  Consulto  igitur  propheta  hanc  partem  delegit,  in  qua  ostenderet  Deum  excubare  ad  tutelam  humani  generis.  Orditur  autem  ab  exclamatione:  quia  nos  praepostera  intemperies  conturbat,  ut  operum  Dei  ratio,  quantumvis  clare  fulgeat,  nobis  sit  abscondita.  Hoc  primo  tenendum  est,  prophetam  hic  non  disserere  de  coeli  et  terrae  opificio,  nec  de  generali  Dei  providentia  in  mundi  gubernatione:  sed  restringere  sermonem  ad  iudicia  quae  inter  homines  exercet.  Exclamat  autem  magnifica  hic  esse  Dei  opera  et  profundas  cogitationes,  quia  scilicet  longe  aliter  administret  humanum  genus  quam  ferat  captus  noster.  Nam  certe  si  in  arbitrio  nostro  esset,  libenter  quisque  inverteret  quem  Deus  tenet  ordinem.  Et  quia  id  penes  nos  non  est,  oblique  cum  eo  expostulamus  quod  non  magis  festinet  tam  ad  liberandos  fideles,  quam  ad  reprobos  ulciscendos.  Nihil  enim  minus  videtur  consentaneum,  quam  ipsum  quiescere  dum  contra  eum  ferociunt,  dum  effraeni  audacia  ad  omne  facinus  grassantur,  pro  sua  libidine  vexant  bonos  et  simplices:  videtur  hoc  inquam  non  esse  tolerabile,  Deum  exponere  cultores  suos  iniuriis  et  violentiae  malorum,  deinde  fraenum  laxare  fraudibus,  mendaciis,  rapinis,  caedibus  et  omne  genus  iniquitati.  Quid  quod  veritatem  suam  latere  in  tenebris  patitur,  et  sacrum  suum  nomen  probrose  calcari?  Haec  est  operum  Dei  magnificentia,  haec  consilii  profunditas  quam  miratur  propheta.  Verum  quidem  est,  tantam  esse  in  mundi  fabrica  potentiae  et  sapientiae  Dei  altitudinem,  ut  sensus  nostros  longe  superet:  sed  nominatim  propheta  cohibere  nos  voluit  ne  obstrepamus  Deo,  dum  aliter  quam  pro  animi  nostri  voto  humanum  genus  moderatur.  Quod  igitur  a  sensu  communi  abhorret,  reverenter  suspicere  nos  iubet  :  quia  Deus,  ut  obsequium  nostrum  probet,  arcana  sua  iudicia  longe  supra  captum  nostrum  attollit.  7.  (Vir  stultus.)  Diserte  hoc  addidit,  ut  culpam  sciamus  in  nobis  residere,  quod  Dei  iudiciis  laudem  suam  non  tribuimus.  Quamvis  enim  profunda  mysteria  esse  dixerit,  nunc  pronuntiat,  stupori  nostro  et  socordiae  esse  imputandum  quod  nobis  non  sint  conspicua.  Stultos  autem  vocat  omnes  incredulos,  ac  tacite  eos  fidelibus  opponit,  quibus  Deus  per  verbum  suum  et  spiritum  illucet.  Nam  peraeque  omnium  mentes  occupat  haec  inscitia  et  caecitas,  donec  coelesti  gratia  oculati  reddamur.  Ideoque  rogandus  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci