24:12  benedictio  ab  aliis  omnibus  separetur:  deinde  verborum  congeries,  quae  proculdubio  ad  amplificationem  valet,  quod  fructificaverint,  multiplicati  sint,  creverint  et  roborati  sint  supra  modum,  ut  replerent  terram.  Nam  repetitio  adverbii  Meod  Meod,  copiam  minime  usitatam  notat.  Quod  in  verbo  fHty  nonnulli  metaphoram  esse  volunt  a  piscibus  sumptam,  non  reprehendo:  nescio  tamen  an  satis  firmum  sit,  quia  generaliter  pro  quavis  multiplicatione  capitur.  8.  Surrexit  autem  rex  novus  super  Aegyptum,  qui  non  noverat  Ioseph:  9.  Dixitque  ad  populum  suum  :  Ecce,  populus  filiorum  Israel  multus  et  robustus  prae  nobis.  10.  Agedum,  prudenter  nos  geramus  erga  Ulum,  ne  multiplicetur:  ne  accidat,  si  obvenerit  bellum,  iungatur  ipse  quoque  hostibus  nostris,  et  pugnet  contra  nos,  ascendatque  e  terra.  ll.  Constituerunt  igitur  super  illum  praefectos  vectigalium,  ut  affligerent  Ulum  oneribus  suis:  exstruxeruntque  urbes  munitas  l)  Pharaoni,  Pithom  et  Rhameses.  8.  Surrexit  autem  rex  novus.  Quum  centum  anni  et  plures  feliciter  transacti  essent  in  libera  quiete,  mutari  coepit  in  deterius  electi  populi  conditio.  Exordium  autem  calamitatum  Moses  ab  aemulatione  et  invidia,  falsoque  Aegyptiorum  metu  fluxisse  narrat  :  quia  sibi  periculum  a  gente  extera  impendere  finxerint,  nisi  eam  mature  opprimerent.  Verum  antequam  illuc  descendit,  praefatur,  beneficii  quod  a  Ioseph  acceperant  deletam  fuisse  memoriam  :  quae  si  viguisset,  poterat  truculentiam  aliquatenus  mitigare.  Credibile  autem  est,  modestia  Ioseph  factum  esse  ut  oblivio  haec  obruerit  gratiam  illi  debitam:  quia  si  magna  suis  privilegia  postulasset,  atque  a  tributis  et  vectigalibus  immunitates,  multis  saeculis  celebris  fuisset  fama,  salutem  ab  homine  israelitico  regioni  fuisse  allatam:  sed  apparet  contentum  fuisse  humano  hospitio,  ut  commode  et  sine  molestia  fratres  sui  habitarent  in  terra  Gosen:  quia  scilicet  inquilinos  esse  voluit  donec  veniret  tempus  liberationis.  Atque  optime  eorum  saluti  hoc  modo  prospexit,  ne  talibus  illecebris  capti,  exitiales  laqueos  induerent.  Sed  quo  minus  invidiae  et  querimoniis  obnoxia  fuit  sancti  viri  moderatio,  eo  minus  excusabilis  eorum  ingratitudo,  dum  paulo  post  saeculum  unum  obliviscuntur  rei  tam  memorabilis:  quae  publicis  tabulis  consignanda  passim  fuerat,  ne  quando  intercideret  nomen  Ioseph.  Non  ferenda  igitur  impietas,  quod  eius  cognatis  et  posteris  apud  se  peregrinari  non  concedunt,  quibus,  post  Deum,  vel  sub  Dei  manu  et  auspiciis,  suam  et  terrae  salutem  adscribere  debuerant.  Sed  hic  morbus  semper  fere  in  mundo  grassatus  est:  ac  nobis  certe  expedit  1)  In  margine  additur:  Vel,  recondendae  annonae.  Ed.  1617:  Vel,  perdendae  annonae.