52:119
119
EPIST.
PAULI
AD
COLOSSENSES
120
Ea
vero,
quae
iam
patent
oculis,
non
sperantur.
Neque
vero
tantum
mundi
opinione
vitam
absconditam
esse
docet,
sed
etiam
quoad
sensum
nostrum
:
quia
hoc
verum
et
necessarium
est
spei
nostrae
experimentum,
ut
tanquam
morte
circumdati
vitam
alibi
quaeramus
quam
in
mundo.
4.
Ubi
autem
apparuerit.
Pulchra
consolatio,
quod
adventus
Christi
vitae
nostrae
erit
manifestatio.
Et
simul
admonet
quam
praepostera
sit
futura
cupiditas,
si
quis
recuset
ad
illum
usque
diem
sustinere.
Nam
si
vita
nostra
in
Christo
inclusa
est,
donec
ipse
apparuerit,
latere
eam
oportet.
5.
Mortificate
igitur
membra
vestra,
quae
sunt
super
terram,
scortationem,
immunditiam,
mollitiem,
concupiscentiam
malam,
et
avaritiam,
quae
est
idololatria.
6.
Propter
quae
venit
ira
Dei
in
filios
inoboedientiae,
7.
in
quibus
vos
quoque
ambulabatis
ali'
quando
quum
viventis
in
illis.
8.
Nunc
autem
deponite
et
vos
omnia,
iram,
indignationem,
malitiam,
maledicentiam,
turpiloquentiam
ex
ore
vestro.
5.
Mortificate
igitur.
Hactenus
de
contemptu
mundi
loquutus
est:
nunc
longius
provehitur,
et
ingreditur
altiorem
philosophiam
de
carnis
mortificatione.
Ut
hoc
clarius
fiat,
notemus
duplicem
esse
mortificationem.
Prior
respicit
ad
ea
quae
circa
nos
sunt,
de
qua
hactenus
egit.
Altera
est
interior:
nempe
ingenii
et
voluntatis,
totiusque
naturae
nostrae
corruptae.
Vitia
autem
quaedam
enumerat,
quae
impropie
vocat
membra,
sed
tamen
eleganter.
Naturam
enim
nostram
quasi
massam
ex
diversis
vitiis
conflatam
imaginatur.
Membra
igitur
nostra
sunt,
quae
veluti
affixa
nobis
haerent.
Terrena
etiam
appellat,
alludens
ad
illud
quod
dixerat,
Non
quae
super
terram:
alio
tamen
sensu.
Perinde
autem
valet
haec
loquutio
ac
si
dixisset:
Admonui
terrena
esse
negligenda:
in
hoc
tamen
laborandum
est
ut
vitia,
quae
vos
in
terra
detinent,
mortificetis.
Significat
autem
nos,
quamdiu
vitia
carnis
nostrae
in
nobis
vigent,
esse
terrenos:
coelestes
autem
fieri
renovatione
spiritus.
Scortationi
subiungit
immunditiem:
quo
nomine
omnes
lascivias
designat,
quibus
se
libidinosi
homines
conspurcant.
His
additur
rca&oc,
hoc
est
m
o
l
l
i
t
i
e
s
,
quae
omnes
libidinis
illecebras
comprehendit.
Quamquam
haec
vox
alioqui
animi
perturbationes
significat,
atque
intemperantes
motus
praeter
rationem:
sed
huic
loco
non
male
congruit
mollities.
Cur
avaritia
dicatur
simulacrorum
cultus,
pete
ex
epistola
ad
Ephesios,
ne
bis
idem.
6.
Propter
quae
venit.
Non
reprehendo
quod
transtulit
Erasmus:
Venire
solet.
Quia
tamen
praesens
tempus
loco
futuri
saepe
capitur
in
scriptura,
ex
consuetudine
linguae
hebraicae:
malui
relinquere
mediam
lectionem,
quae
ad
utrumque
sensum
aptari
posset,
Ergo
aut
de
usitatis
Dei
iudiciis
admonet
|