9:118
multi
ad
sacram
mensam
quotidie
accedunt,
quos
negligentia
et
torpor
praesenti
coenae
fructu
privat,
qui
tamen
postea
expergefacti
profectum
sentire
incipiunt?
Quis
nullos
Christi
participes
dicere
audeat,
nisi
qui
in
ipsa
coenae
actione
eum
recipiunt?
Quod
excipit
Westphalus,
hoc
totum
non
obstare
quo
minus
prosint
sacramenta
dum
administrantur,
facilis
solutio
est:
prodesse
quidem
ut
semen,
dum
in
terram
proiicitur,
quod
licet
non
eodem
momento
agat
radicem,
vel
germinet,
non
tamen
est
inutile
:
quia
nisi
hoc
modo
satum
temporis
successu
germen
non
emitteret.
Efficax
tandem
est
baptismus,
licet
non
eodem
quo
peragitur
momento
efficaciam
suam
proferat.
Reclamat
Westphalus,
non
relegandam
esse
eius
virtutem
in
longas
annos,
ac
si
non
regigneret
Deus
infantes
simul
ac
baptizantur.
Ut
hoc
obtineat,
probandum
est
semper
regigni.
Nam
[pag.
168]
sicut
catholicum
theorema
non
statuo,
ita
enstasis
!)
quam
adduco
manifesta
est,
ne
ad
temporis
articulum
alligetur
vis
baptismi
vel
coenae.
Implet
Deus
quoties
visum
est,
ac
repraesentat
effectu
praesenti
quod
in
sacramento
figurat.
Sed
nulla
hic
necessitas
fingenda
est,
quin
eius
gratia
interdum
praecedat,
interdum
sequatur
signi
usum,
cuius
tamen
dispensationem
autor
ipse
sic
temperat,
ut
a
sacro
symbolo
non
separet
spiritus
sui
virtutem.
Porro
quam
intempestive
huc
torqueatur
Augustini
dictum,
facilis
demonstratio
est.
Disputat
contra
Manichaeos
non
esse
in
ipso
regenerationis
exordio
quaerendam
perfectionem,
quia
renovatio
sacro
lavacro
inchoata
profectu
perficitur,
in
aliis
citius,
in
aliis
tardius.
Quid
inde
elicere
quisquam
potest,
nisi
hunc
ordinarium
peragendae
salutis
nostrae
modum
esse
Deo,
ut
eam
in
baptismo
inchoet,
gradatim
toto
vitae
cursu
absolvat?
Sic,
XIV.
de
Trinitate
contra
Catharos
et
Donatistas,
ostendit
non
statim
conferri
plenam
et
solidam
regenerationem,
ut
solida
recipitur
peccatorum
remissio.
Unde
non
protinus
sequitur,
eodem
semper
[pag.
169]
momento,
quo
offertur,
recipi.
Etsi
enim
minime
dubium
est,
quin
ex
parte
Dei,
ut
vulgo
loquuntur,
haec
perpetua
sit
vis
baptismi
et
utilitas,
atque
haec
etiam
ordinaria
dispensandae
gratiae
ratio,
perperam
tamen
quis
inferat,
liberum
gratiae
Dei
cursum
temporum
articulis
astringi.
Venio
ad
secundum
calumniae
membrum.
Effectum
baptismi
a
me
in
dubium
revocari
dicit,
quia
a
praedestinatione
eum
suspendo,
quum
nos
scriptura
ad
verbum
et
sacramenta
dirigat,
et
hac
via
deducat
ad
praedestinationis
et
salutis
certitudinem.
Atqui
nisi
hic
malitiose
figmentum
suum
ingereret,
quod
mihi
nunquam
in
mentem
venit,
nulla
erat
litigandi
occasio.
Multa
scripsi,
et
in
variis
disputationum
generibus
me
Dominus
exercuit.
Si
ex
meis
1)
l'exception.
|