52:118
debemus
nisi
coeleste
cogitare,
eo
quod
Christum
sit
in
coelo:
quantominus
ipsum
Christum
in
terra
quaerere
conveniet?
Meminerimus
ergo
hanc
ess
veram
de
Christo
cogitationem
et
sanctam,
quae
nos
statim
in
coelum
rapit,
ut
ipsum
illic
adoremus
et
cum
eo
habitent
mentes
nostrae.
Quod
ad
dexteram
Dei
pertinet,
non
est
inclusa
coelo:
sed
totum
mundum
implet.
Eius
porro
mentionem
hic
fecit
Paulus,
ut
significaret
Christum
sua
virtute
nos
complecti:
ne
loci
distantiam
causam
divortii
inter
nos
et
ipsum
putemus
esse:
simul
ut
nos
eius
maiestas
in
sui
reverentiam
totos
efferat.
2.
Non
quae
super
terram.
Non
intelligit,
ut
paulo
post,
vitiosas
cupiditates
quae
regnant
in
hominibus
terrenis:
neque
etiam
opes,
aut
agros,
aut
aedes,
et
quaecumque
alia
praesentis
vitae,
quibus
perinde
utendum
quasi
non
utamur:
sed
adhuc
persequitur
suam
disputationem
de
caeremoniis
quas
similes
tricis
facit,
quae
nos
humi
repere
cogant.
Christus,
inquit,
nos
sursum
ad
se
vocat.
Isti
deorsum
vos
reducunt.
Est
enim
conclusio
et
expositio
eorum
quae
nuper
attigerat
de
interitu
caeremoniarum
per
Christi
mortem.
Ac
si
diceret:
Ideo
caeremoniae
vobis
mortuae
sunt
per
Christi
mortem,
et
vos
illis,
ut,
in
coelum
cum
Christo
sublati,
tantum
superna
cogitetis.
Ergo
terrena
omittite.
Non
contendam
adversus
alios
qui
secus
sentiunt:
sed
certe
videtur
mihi
apostolus
ita
gradatim
procedere,
ut
primum
traditiones
de
rebus
leviculis
opponat
coelestis
vitae
meditationi
:
deinde
ulterius
procedat,
quemadmodum
videbimus.
3.
Mortui
enim
estis.
Resurgere
cum
Christo
non
potest
nisi
qui
prius
fuerit
cum
ipso
mortuus.
Ideo
a
resurrectione
argumentum
ducit
ad
mortem,
tanquam
a
consequente
ad
antecedens,
significans
nos
mundo
oportere
esse
mortuos,
ut
Christo
vivamus.
Superna
cur
docuit
quaerenda
esse?
Quia
sursum
vita
est
piorum.
Cur
nunc
omittenda
docet
quae
sunt
super
terram?
Quia
mundo
sunt
mortui.
Ac
si
diceret:
Resurrectionem,
quam
dixi,
mors
antecedit.
Ergo
utrumque
in
vobis
spectari
oportet.
Dignum
hoc
observatu,
quod
vitam
nostram
dicit
esse
absconditam
:
ne
fremamus,
aut
conqueramur,
si
vita
nostra
sub
ignominia
crucis,
sub
variis
aerumnis
sepulta,
nihil
a
morte
differat:
sed
patienter
exspectemus
revelationis
diem.
Ac
ne
molesta
sit
exspectatio,
notemus
istas
particulas,
in
Deo,
et
cum
Christo:
quae
significant,
extra
periculum
esse
vitam
nostram,
tametsi
non
appareat.
Nam
et
Deus
fidelis
est,
ideoque
non
abnegabit
depositum,
nec
fallet
in
suscepta
custodia:
et
Christi
societas
maiorem
etiamnum
securitatem
affert.
Quid
enim
magis
expetendum,
quam
vitant
nostram
manere
cum
ipso
vitae
fonte?
Quare
non,
est
quod
terreamur,
si
undique
circumspiciente&
vitam
nusquam
cernamus.
Spe
enim
salvi
sumus.
|