5:116  Salustius  in  Iugurtha:  Centuriones  ducesque  turmsrum  partim  uti  transfugerent,  corrumpere,  alii  signo  dato  locum  uti  desererent.  Qui  militiam  deserunt,  dicuntur  simpliciter  deserere,  sine  adiecto.  Quintilianus  libro  IX.  :  Qui  aliquando  fortiter  fecerat,  et  alio  bello  petierat  ut  militia  vacaret  ex  lege,  quod  quinquagenarius  esset,  adversante  filio  ire  in  aciem  coactus,  deseruit.  In  hunc  sensum  Turnus  Aeneidos  XII.  vocat  Aeneam  desertorem  Asiae,  quasi  patriae  proditorem,  quod  Servius  non  bene  pro  exsule  interpretatus  est.  Numquid  aequum  est]  Quae  praecesserunt  argumenta,  a  similibus  ducebantur.  Nunc  ducitur  a  maiori.  Si  enim  omnia  impune  licent  domino  in  animal  brutum  et  mutum,  nec  tamen  grave  ac  durum  imperium  exercet,  a  maiori  sequitur  hominis  in  hominem  moderatum  esse  debere  [pag.  108]  imperium.  Post  descendit  ad  species,  exempla  proponens  in  equis,  in  catulis  venaticis,  in  asinis  etiam  et  bobus:  quae  si  aspere  tractentur  et  praefracte,  ad  verbera1)  indurescunt  potius  quam  flectuntur.  Atqui  equum]  Vergilius  Georgicon  III.  de  equis  loquens  :  Namque  aute  domandum  Ingentes  tollent  animos  prensique  negabunt  Verbera  lenta  pati,  et  duris  parere  lupatis.  Statius  I.  Achilleidos  :  Effrenae  tumidum  velut  igne  iuventae  Si  quis  equum  primis  submittere  tentet  habenis,  Ille  diu  campis,  fluviisque,  et  honore  superbo  Gavisus,  non  colla  iugo,  non  aspera  praebet  Ora  lupis,  dominique  negat  captivus  inire  Imperia,  atque  alios  miratur  discere  cursus.  Domandi  peritus  magister]  Id  est  mansuetarius.  Observavit  proprietatem  verbi,  quum  de  equis  loqueretur,  quos  domari  proprie  dicimus,  autore  Servio.  Cicero  Offic.  I.  :  Ut  equos  propter  crebras  contentiones  praeliorum  ferocitate  exsultantes,  domitoribus  tradere  solent,  ut  iis  facilius  uti  possint,  ete  Contundet  animos]  Hebetabit.  Sumpta,  ut  ait  Donatus,  a  fabris  translatio,  qui  saepe  repetendo  tundunt  aliquid  malleo  et  hebetant.  Plinius  in  Panegyrico:  Amas  constantiam  civium,  rectosque  ac  vividos  animos:  non,  ut  alii,  contundis  ac  deprimis,  sed  foves  et  attollis.  Latinus  Pacatus  in  Panegyrico:  Illa,  illa,  tyranni  consilia  caecavit.  Illa  et  animum  eius  obtudit,  et  gladium.  Quintilianus  libro  X.  Nam  si  nobis  sola  materia  fuerit  ex  litibus,  necesse  est  deteratur  fulgor,  et  durescat  articulus,  et  ipse  ingenii  mucro  quasi  quotidiana  pugna  retundatur.  Aliter  accepit  Ovidius  contundere  animos,  pro  eo  quod  est  ferocitatem  nimiam  mansuefacere  et  emollire,  libro  I.  de  Arte:  Phillyrides  Chiron  citharae  praefecit  Achillem,  Atque  animos  molli  contudit  arte  feros.  1)  Edd.  1611  ss.:  verba.