5:115
DE
CLEMENTIA
filios,
quem
natura
etiam
omnibus
animantibus
indidit,
atque
ut
Graeci
proverbio
dicunt
στοργὴν
φυσικὴν
προὸς
τὰ
τέκνα.
Utrum
autem
praecentor]
Notum
est
Fabii
Quintiliani
consilium,
ne
in
pueros
ingenuos
nimium
aspere
saeviatur.
Quod
tamenl)
minime
exauditur
a
plagosis
istis
carnificibus.
Non
enim
audeo
paedagogos
appellare,
quum
id
nomen
probro
vertant.
Si
parum
agilis
in
legendo
oculus]
Quod
[pag.
107]
tamen
a
puero*
exigi
non
debet.
Nam
Quintilianus
de
emendata
lectione
praecipiens,
ad
hunc
modum
scribit:
Certa
sit
ergo
in
primis
lectio,
deinde
coniuncta,
et
diu
lentior,
donec
exercitatione
contingat
emendata
velocitas.
Nam
prospicere
in
dextrum,
quod
omnes
praecipiunt,
et
providere,
non
rationis
modo,
sed
usus
quoque
est:
quoniam
sequentia
intuenti,
priora
dicenda
sunt:
et
quod
difficillimum
est,
dividenda
intentio
animi,
ut
aliud
voce,
aliud
oculis
agatur.
Idem
libro
X.:
Est
igitur
usus
irrationabilis
quem
Graeci
ἄλογον
τριβὴν
2)
vocant,
quo
manus
in
scribendo
decurrit,
quo
oculis
totos
simul
in
lectione
versus
flexusque
eorum
et
transitus
intuentur,
et
ante
sequentia
vident,
quam
priora
dixerunt.
Galli
lingua
vernacula
rusam
dicunt.
Tribunum
centurionemque
da
saevum]
Hic
ordo
est
disciplinae
militaris,
ut
centuriones
tribunorum
imperio
pareant,
tribuni
legatorum,
legati
consulum
potestati
obnoxii
sint.
Centuriones
enim
centum
militibus
praeerant,
tribuni
millenis,
ob
id
a
Graecis
χιλίαρχοι
dicti,
quo
nomine
utitur
etiam
Curtius
libro
V.
Si
ergo
aut
centuriones
suis
centuriis,
aut
tribuni
suis
chiliadibus
ita
imperiose
praesint,
ut
minima
etiam
delicta
severissime
excipiant,
desertores
faciunt.
Quibus
tamen
ignoscitur,
quia
culpa
omnis
in
eos
confertur,
quorum
saevitia
causam
dedit
cur
desererent.
Sic
legitur
apud
Livium
de
Appio
illo
viro
aspero
et
intractabili,
libro
IL
Haec
ira,
inquit,
indignatioque
ad
vexandum
saevo
imperio
exercitum
stimulabat:
nec
ulla
vi
domari
poterat,
tantumque
certamen
animis
imbiberat,
segniter,
otiose,
negligenter,
contumaciter
omnia
agere:
nec
pudor,
nec
-
metus
coercebat.
Si
citius
vellet
agi
agmen,
tardius
sedulo
incedere.
Si
adhortator
operis
adesset,
omnes
sua
sponte
motam
remittere
industriam,
praesenti
vultus
demittere,
tacite
praetereuntem
exsecrari.
Desertores]
Desertor
est
qui
per
prolixum
tempus
evagatus,
ad
castra
reducitur:
ut
tradit
Modestinus
iurisc,
in
1.
desertorem
ff.
de
re
militari.
Est
tamen
et
alia
significatio
huius
verbi.
Sunt
enim
qui
militiam
deserunt,
alii
locum
et
stationem.
1)
Sic
princeps
per
compendium
(tn).
Caeterae
omnes:
tum.
2)
Hestituimus
hoc
vocabulum
ex
coniectura.
Libri
nostri
omnes
habent:
πριβήν.
|