6:114
MINISTER.
Vim
ergo
efficaciamque
sacramenti
non
in
externo
elemento
inclusam
esse
existimas,
sed
totam
a
spiritu
Dei
manare?
PUER.
Sic
sentio:
nempe,
ut
virtutem
suam
exserere
Domino
placuerit
per
sua
organa,
quem
in
finem
ea
destinavit.
Quod
quidem
ita
jftcit,
ut
spiritus
sui
virtuti
nihil
detrahat.
MINISTER
Potesne
mihi,
cur
ita
agat,
rationem
reddere?
PUER.
Hoc
scilicet
modo
infirmitati
nostrae
consulit.
Nam
si
spirituales
essemus
toti,
angelorum
instar
spiritualiter
tum
eum,
tum
ipsius
gratias
possemus
intueri.
Verum,
ut
hac
terreni
corporis
mole
circumdati2)
sumus,
figuris
indigemus
vel
speculis,
quae
nobis
spiritualium
coelestiumque
rerum
aspectum
terreno
quodam
modo
exhibeant.
Neque
enim
aliter
eo
perveniremus.
Simul
etiam
nostra
interest,
in
Dei
promissionibus
exerceri
sensus
omnes
nostros,
quo
melius
nobis
confirmentur.
MINISTER.
Si
verum
est,
ideo
instituta
esse
a
Deo
sacramenta,
ut
subsidia
necessitatis
nostrae
forent,
annon
arrogantiae
damnari
merito
deberet,
si
quis
iudicaret,
illis
se,
tanquam
non
necessariis,
posse
carere
?
PUER.
Omnino.
Atque
adeo
si
quis
illorum
usu
sponte
abstineat,
ac
si^opus
non
haberet,
Christum
contemnit,
ipsius
respuit
gratiam,
et
spiritum
exstinguit.
MINISTER.
[fol.
71]
Verum,
qualis
ex
sacramentis
fiducia
ad
stabiliendas
conscientias,
et
quam
certa
securitas
concipi
potest,
quibus
utuntur
promiscue
boni
et
mali?
PUER.
Quanquam
oblata
sibi
in
sacramentis,
Dei
dona,3)
in
nihilum,
ut
ita
dicam,
redigunt
impii,
quantum
ad
ipsos
spectat,
non
tamen
propterea
efficiunt,
quin
sua
vis
et
natura
sacramentis
maneat.
MINISTER.
Quo
igitur
modo,
et
quando
usum
sacramentorum
sequitur
effectus?
PUER.
Quum
ea
fide
recipimus,
Christum
in
illis
solum,
eiusque
gratiam
quaerentes.
MINISTER.
Cur
illic
quaerendum
esse
Christum
dicis?
1)
Le
47.
dimanche.
.
Les
Sacremens
sont
necessaires.
.
L'effect
des
Sacremens.
.
Cercher
Iesus
Christ
aux
Sacremens.
.
Augmentation
de
foy
par
les
Sacremens.
.
Imperfection
des
enfans
de
Dieu.
2)
circumdati
om.
in
ed.
principe.
3)
In
edd.
rece.
manuakbus
legitur
bona.
Caivim
opera.
Voi.
VI.
8
|