52:112
superstitiosi
homines,
ut
illorum
opera
accessus
ad
Deum
sibi
pateret.
Hoc
errore
christianam
quoque
ecclesiam
imbuerunt
Platonici.
Nam
utcunque
Augustinus
acriter
in
eos
invehatur
libro
decimo
de
Civitate
Dei,
et
multum
damnet
quidquid
illi
disputant
de
colendis
angelis:
videmus
tamen
quid
acciderit.
Si
quis
scripta
Platonis
conferat
cum
theologia
papistica,
reperiet
omnino
a
Platone
istos
hausisse
quae
de
angelorum
cultu
garriunt.
Summa
haec
est,
honorandos
esse
angelos,
quos
Plato
vocat
daemonas
x<*ptv
xfjc
eu9%ou
Scarcopeiac.
Hanc
sententiam
ponit
in
Epinomide:
confirmat
in
Cratylo,
et
multis
aliis
locis.
Ab
eo
quid
omnino
differunt
papistae:
At
mediatorem
non
negant
filium
Dei.
Ne
isti
quidem
cum
quibus
certat
Paulus.
Sed
adminiculo
angelorum
quum
ad
Deum
perveniri
fin*
gerent,
ideoque
exhibendum
illis
aliquem
cultum:
ita
angelos
collacabant
in
sede
Christi,
eosque
Christi
officio
ornabant.
Sciamus
ergo
damnari
hic
a
Paulo
fictitios
omnes
cultus,
qui
vel
angelis,
vel
mortuis
exhibentur,
quasi
post
Christum,
vel
cum
Christo
subsidiarii
sint
mediatores.
Nam
tantundem
a
Christo
recedimus,
dum
minimam
partem
eorum,
quae
illi
propria
sunt,
transferimus
ad
quosvis
alios
:
sive
angeli
sint,
sive
homines.
In
ea
quae
non
vidit
se
ingerens.
Verbum
[xpaxUtv,
cuius
participio
hic
usus
est
Paulus,
varias
habet
significationes.
Quod
Erasmus
transtulit
post
Hieronymum,
fastuose
incedens,
non
male
quadraret,
si
exstaret
exemplum
huius
significationis
apud
autorem
idoneum.
Videmus
enim
quotidie
quanta
confidentia
quantoque
supercilio
definiant
temerarii
homines
de
rebus
ignotis.
Adeoque
in
praesenti
causa,
quam
tractat
Paulus,
exstat
insigne
documentum.
Nam
quum
de
sanctorum
vel
angelorum
intercessione
nugantur
theologi
sorbonici,
perinde
atque
ex
tripode
pronuntiant,
mortuos
nostrarum
necessitatum
conscios
et
spectatores
esse,
quia
in
reflexo
Dei
lumine
omnia
videant.
Et
tamen
quid
est
minus
certum?
imo
quid
magis
obscurum
ac
perplexum
?
Sed
haec
magistralis
scilicet
est
eorum
licentia,
intrepide
et
audacter
asserere
quod
non
modo
ipsi
nesciunt,
sed
quod
sciri
ab
hominibus
nequit.
Sensus
ergo
conveniret,
si
ea
verbi
significatio
esset
usitata:
verum
simpliciter
capitur
apud
Graecos
pro
incedere.
Significat
etiam
interdum
inquirere.
Si
ita
hoc
loco
accipere
libeat,
perstringet
Paulus
stultam
curiositatem
in
rerum
obscurarum,
et
quae
adeo
sensum
nostrum
latent
ac
superant,
investigatione.
Verum
ego
mihi
Pauli
mentem
videor
assequutus,
ac
fideliter
reddidisse,
hoc
modo:
Ingerens
se
in
ea
quae
non
vidit.
Ista
enim
est
vulgaris
significatio
verbi
e{tpaxe6etv,
cernere
haereditatem,
vel
possessionem
usurpare,
vel
pedem
aliquo
ponere.
Quare
Budaeus
hunc
locum
ita
vertit:
In
eorum,
quae
non
vidit,
possessionem
|