[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


49:11  11  EPIST.  PAULI  AD  ROMANOS  12  resurrexit,  ut  testatus  est  aliquoties:  Solvite  templum  hoc,  et  in  triduo  suscitabo  illud.  Nemo  tollit  animam  meam  a  me  ipso,  ete.  Nam  de  morte  (cui  pro  carnis  infirmitate  cesserat)  victoriam  non  precario  auxilio,  sed  coelesti  spiritus  sui  operatione  adeptus  est.  5.  Per  quem  accepimus,  ete.  Post  finitam  evangelii  descriptionem  (quam  pro  muneris  sui  commendatione  interseruit),  nunc  redit  ad  vocationem  suam  asserendam,  quam  magnopere  referebat  testatam  esse  Romanis.  Quod  autem  gratiam  et  apostolatum  seorsum  nominat,  est  hypallage  pro  gratuito  apostolatu,  seu  gratia  apostolatus:  quo  significat,  id  totum  divinae  esse  beneficentiae,  non  suae  dignitatis,  quod  cooptatus  sit  in  tantum  ordinem.  Nam  etsi  coram  mundo  nihil  fere  habet  praeter  discrimina,  labores,  odia,  infamiam  :  apud  Deum  tamen  ec  sanctos  eius  non  est  vulgaris  nec  modicae  dignitatis.  Merito  igitur  gratiae  loco  habetur.  Si  mavis  dicere,  accepi  gratiam  ut  essem  apostolus,  idem  erit.  Quod  dicitur,  p  r  o  nomine,  Ambrosius  exponit,  quod  vice  Christi  constitutus  fuerit  ad  evangelium  publicandum,  secundum  illud:  Pro  Christo  legatione  fungimur  (2.  Cor.  5,  20).  Sanior  tamen  videtur  eorum  opinio  qui  nomen  accipiunt  pro  notitia:  quia  in  hoc  praedicatur  evangelium  ut  credamus  in  nomen  filii  Dei.  Et  Paulus  ipse  dicitur  organum  electum,  ut  nomen  Christi  portet  inter  gentes.  Pro  nomine  ergo  tantundem  valet  ac  si  dixisset,  ut  manifestem  qualis  sit  Christus.  In  obedientiam  fideii  etc.  Hoc  est,  accepimus  mandatum  evangelii  ad  omnes  gentes  perferendi,  cui  illae  per  fidem  obediant.  A  fine  suae  vocationis  Romanos  vicissim  officii  admonet:  ac  si  diceret:  Meum  quidem  est  exsequi  munus  mihi  demandatum,  quod  est  verbum  annuntiare  :  vestrae  autem  partes,  auscultare  verbo  cum  omni  obedientia:  nisi  vultis  irritam  facere  vocationem,  quam  Dominus  mihi  imposuit.  Unde  colligimus*),  Dei  imperio  contumaciter  resistere,  ac  pervertere  totum  eius  ordinem,  qui  evangelii  praedicationem  irreverenter  et  contemptim2)  respuunt,  cuius  finis  est  nos  in  obsequium  Dei  cogere.  Hic  quoque  observanda  est  fidei  natura,  quae  nomine  obedientiae  ideo  insignitur,  quod  Dominus  per  evangelium  nos  vocat:  nos  vocanti  per  fidem  respondemus.  Sicuti  contra,  omnis  adversus  Deum  contumaciae  caput  est  infidelitas.  In  obedientiam  fidei  malui  reddere  quam  ad  obediendum  :  quod  posterius,  nisi  improprie  et  figurate,  dici  non  potest:  quamquam  semel  in  Actis  legitur  (Act.  6,  7).  Fides  enim  proprie  est  per  quam  obeditur  evangelio.  Inter  omnes  gentes,  in  quibus,  ete.  Non  satis  erat  designatum  esse  apostolum,  nisi  eius  ministerium  discipulos  respiceret.  Ideo  adiungit,  patere  1)  animadvertimus  eos  cum  Domini  dispensatione  pugnare.  2)  transmittunt.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci