45:11
11
HARMONIA
EVANGELICA.
12
sanctitatis
exemplar.
Sed
quum
a
perfectione
longe
distet
pium
eorum
studium,
non
potest
sine
venia
placere
Deo.
Quare
iustitia,
quae
in
illis
laudatur,
a
gratuita
Dei
indulgentia
pendet,
qua
fit
ut
quod
reliquum
est
in
ipsis
iniustitiae
non
imputet.
Sic
exponere
necesse
est
quidquid
de
hominum
iustitia
in
scripturis
habetur,
ut
remissionem
peccatorum
non
evertat,
cui
non
aliter
innititur,
quam
suo
fundamento
aedificium.
Qui
simpliciter
exponunt
Zachariam
et
Elisabeth
fide
iustos
fuisse,
quia
gratis
Deo
propter
mediatorem
placuerint,
in
alienum
sensum
torquent
Lucae
verba.
Quod
ad
rem
ipsam
pertinet,
neque
nihil
dicunt,
neque
totum.
Fateor
quidem
iustitiam,
quae
illis
adscribitur,
non
operum
merito,
sed
Christi
gratiae
acceptam
ferri
debere:
Dominus
tamen,
quia
illis
peccata
non
imputavit,
sanctam
illorum
vitam,
licet
imperfectam,
iustitiae
titulo
dignatus
est.
Papistarum
autem
stultitia
nullo
negotio
refellitur:
fidei
iustitiae
opponunt
hanc,
quae
Zachariae
tribuitur:
quam
ut
certum
est
ab
illa
fluere,
ita
subiici
et
illi
subesse
decet,
vel
ut
vulgo
dicunt,
subordinari,
ut
inter
se
non
confligant.
Quod
etiam
in
voce
una
fucum
faciunt,
frivolum
est.
Iustificationes,
inquiunt,
vocantur
legis
praecepta:
ergo
nos
iustificant.
Quasi
vero
negemus
veram
iustitiam
in
lege
tradi,
vel
causemur
doctrinae
culpam
esse,
quod
non
iustificat,
ac
non
potius
in
carne
nostra
infirma
sit.
Ergo
ut
centies
fateamur,
vitam
contineri
in
legis
praeceptis,
nihil
tamen
inde
ad
homines
perveniet,
qui
natura
prorsus
aversi
sunt
a
lege,
et
iam
Dei
spiritu
regeniti
procul
tamen
adhuc
ab
integra
eius
observatione
absunt.
7.
Nec
erat
illis
proles.
Singulari
Dei
consilio
factum
est,
ut
Ioannes
praeter
communem
usitatumque
naturae
ordinem
genitus
sit.
Idem
etiam
in
Isaac
factum
est,
in
quo
rarum
et
memorabile
gratiae
suae
specimen
edere
statuerat
Deus.
Fuerat
Elisabeth
in
flore
aetatis
sterilis:
iam
senectus
etiam
foecundis
mulieribus
uterum
claudit.
Ergo
in
duobus
obstaculis
duplex
apparet
divinae
virtutis
miraculum,
idque
in
eum
finem,
ut
dominus
quasi
extenta
e
coelo
manu
prophetam
a
se
missum
testetur.
Nascitur
quidem
ex
terrenis
parentibus
mortalis
homo,
sed
supernaturalis,
ut
ita
loquar,
modus
non
secus
illum
commendat,
ac
si
e
coelo
delapsus
esset.
9.
Secundum
consuetudinem
sacerdotii.
Suffitum
bis
quotidie,
mane
scilicet
et
vesperi,
accendere
lex
iubebat.
Quod
autem
sortiebantur
inter
se
sacerdotes,
id
instituerat
David,
quemadmodum
prius
retulimus:
ergo
quod
hic
de
suffitu
habetur,
lex
Dei
nominatim
mandabat.
Reliqua
a
Davide
profecta
erant,
ut
singulae
familiae
vices
suas
haberent,
quanquam
nihil
nisi
ex
legis
praescripto
instituerat
David:
formam
enim
tantum
ostenderat,
|