52:101  loi  CAPUT  II.  102  Locuti  certe  insigniter  offerendus.  Nam  ut  is  omnibus  impiis  dogmatibus  obviavit,  qui  docuit  homines  nihil  scire  praeter  Christum:  ita  eadem  est  ratio,  qua  hodie  totum  papatum  destruamus:  quem  ex  Christi  ignorantia  conflatum  esse  constat.  5.  Nam  etsi  corpore  sum  absens.  Ne  quis  obiiceret,  ex  loco  tam  remoto  parum  opportunam  esse  admonitionem:  dicit  amorem  erga  eos  suum  facere  ut  illis  adsit  spiritu,  et  quasi  ex  re  praesenti  iudicet  quid  illis  expediat.  Et  praesentem  eorum  statum  laudando,  admonet  ipsos  ne  inde  labantur  aut  declinent.  Gaudens,  inquit,  et  videns:  hoc  est,  quia  video.  Copula  enim  particulam  causalem  valet,  quod  Latinis  et  Graecis  est  usitatum.  Perinde  est  ac  si  diceret,  Pergite  qua  coepistis:  scio  enim  vos  hactenus  tenuisse  rectum  cursum  :  quoniam  non  obstat  loci  distantia  quominus  vos  oculis  mentis  adspiciam.  Ordinem  et  stabilitatem.  Duo  ponit  quibus  constat  ecclesiae  perfectio:  ordinem  inter  ipsos,  et  fidem  in  Christum  :  ordinis  nomine  tam  consensum,  quam  moreti  rite  compositos  et  totam  disciplinam  significans.  Fidem  a  constantia  et  stabilitate  laudat,  significans  inanem  esse  fidei  umbram,  ubi  animus  nutat  et  alternat  inter  varias  opiniones.  6.  Quamadmodum  igitur  suscepistis  Christum  Iesum  Dominum,  in  ipso  ambulate:  7.  radicati  in  ipso,  et  aedificatio  et  confirmati  in  fide,  quemadmodum  edocti  estis,  abundantes  in  ea  cum  gratiarum  actione.  6.  Quemadmodum.  Laudi  attexit  exhortationem,  in  qua  docet,  nihil  illis  profuturum  quod  semel  Christum  receperint,  nisi  in  ipso  permaneant.  Porro  quia  pseudoapostoli  Christi  nomen  obtendunt  ad  fallendum:  bis  occurrit  huic  periculo,  dum  pergere  ipsos  iubet  quemadmodum  edocti  fuerant,  et  quemadmodum  receperant  Christum.  Nam  his  verbis  admonet,  ita  constanter  adhaerendum  esse  doctrinae,  quam  ab  Bpaphra  traditam  amplexi  erant,  ut  sibi  ab  alia  quavis  doctrina  et  fide  caveant.  Sicuti  dicebat  Iesaias  (30,  21),  Haec  est  via,  ambulate  in  ea.1)  Et  sane  ita  agendum  est  ut  veritas  evangelii,  postquam  nobis  est  patefacta,  nobis  sit  murus  aheneus  ad  repellendas  omnes  imposturas.  Tribus  autem  metaphoris  exprimit  qualem  ab  ipsis  requirat  fidei  constantiam.  Prima  est  in  verbo  ambulandi.  Comparat  enim  puram  evangelii  doctrinam,  ut  eam  didicerant,  viae  certae:  quam  quisquis  tenuerit,  extra  erroris  periculum  futurus  est.  Hortatur  ergo,  si  non  velint  aberrare,  ut  ne  a  cursu,  quem  ingressi  sunt,  deflectant.  Secunda  sumpta  est  ab  arboribus.  Sicuti  enim  arbor  radicibus  profunde  actis  satis  habet  fulturae  ad  sustinendos  omnes  ventorum  et  procellarum  impetus:  ita  si  quis  in  Christo  alte  ac  *)  Editiones  priores  haec  verba  Mosi  tribuunt.