39:10
deinde
scripsisse
alias
tabulas,
quae
apertae
manerent.
Postea
addit,
se
utrasque
dedisse
scribae
suo
Baruch,
cuius
postea
fiet
iterum
mentio:
et
pluribus
locis.
Dedi
igitur
eas
Baruch
filio
Neriae
filii
Maassiae
coram
oculis
Chanameel,
et
oculis
testium,
qui
scripti
erant
in
tabulis^
et
coram
oculis
omnium
qui
illic
adstabant,
nempe
ad
atrium
custodiae.
Hinc
rursum
colligere
promptum
est,
narrari
veram
historiam,
et
non
nudam
visionem,
quae
exhibita
fuerit
prophetae:
adfuit
igitur
venditor
Chanameel
una
cum
testibus,
et
aliis
Iudaeis.
Dicit
se
librum
dedisse
cum
mandatis.
Nam
alioqui
fuisset
inanis
libri
traditio:
si
tantum
deposuisset
in
manibus
Baruch
tabulas
illas,
populus
nihil
didicisset.
Sed
adduntur
mandata:
Praecepi
coram
oculis
ipsorum^
dicendo,
hinc
etiam
statuere
licet
oraculum
fuisse
datum
prophetae,
non
tantum
quod
apud
posteros
vigeret,
nempe
post
completum
tempus
exsilii:
sed
ut
iam
tunc
esset
celebre,
et
innotesceret
omnibus
Iudaeis.
Dicit
igitur
Iehovam
ita
loqui.
Nondum
ostendit
finem
prophetiae:
sed
quum
pronuntiat
negotium
hoc
geri
Dei
mandato,
iam
attentos
reddit
omnium
animos.
Sume
ergo
has
tabulas,
inquit,
et
repone
eas
in
vase
testaceo,
vel
fictili.
Mirum
est
cur
non
iubeat
reponere
potius
in
alio
vase.
Nam
poterat
vas
illud
corrumpi,
et
ita
periissent
tabulae.
Sed
scimus
etiam
pretiosissimas
quosque
thesauros
in
vasis
fictilibus
recondi.
Non
mirum
igitur
est,
si
Deus
iusserit
prophetiam
hanc
reponi
in
vase
testaceo.
Si
quis
subtilius
malit
accipere,
vas
testaceum
erit
promissio,
quae
in
speciem
parum
erat
firma.
Quid
enim
est
fragilius,
quam
vox
quae
in
aerem
spargitur?
Iudaei
tracti
fuerunt
in
exsilium:
audierant
ex
ore
Ieremiae
finem
praefixum
esse
ad
septuaginta
annos.
Sed
interea
poterant
concidere
animis,
quum
tantum
sonitus
vocis
perculisset
ipsorum
aures.
Quidquid
sit,
etiam
si
in
vase
testaceo
repositum
fuerit
oraculum,
quod
erat
pignus
liberationis,
salvum
tamen
stetit
et
incorruptum,
quia
ex
Dei
mandato
illic
reconditus
fuerat
ille
thesaurus.
Dicit,
ut
perstet
ad
multos
dies,
quibus
verbis
significat
non
modo
hoc
vaticinium
utile
fore
Iudaeis,
qui
paulo
post
trahendi
erant
in
captivitatem,
sed
etiam
eorum
posteris,
qui
nondum
nati
erant:
atque
ut
scirent,
etiam
se
mortuis,
firmum
esse
vaticinium:
quia
non
debemus
metiri
fidem
Dei
vitae
nostrae
modulo.
Nihil
enim
magis
caducum
est
vita
nostra,
quae
statim
diffluit,
veritas
autem
Dei
aeterna
est.
Haec
igitur
ratio
cur
diserte
addita
fuerit
haec
particula,
debere
hoc
vaticinium
servari
in
vasis
testaceis,
ut
maneret
salvum
et
integrum
ad
multos
dies,
hoc
est,
donec
liberaret
Deus
populum
suum.
Quanquam
satis
tenemus
sensum
superioris
vaticinii,
tamen
breviter
etiam
perstringere
con-
9
|