38:10
mandet
vel
proponat,
et
quorsum
etiam
tendat
eius
summa.
Ergo
ex
eorum
vita
refellit
Ieremias
stolidam
illam
iactantiam,
quod
scilicet
nullum
signum
darent
suae
sapientiae.
Nam
necesse
est,
ut
qui
se
volunt
probare
discipulos
Dei,
proferant
aliquos
fructus
in
vita
sua.
Quum
autem
tanta
apud
illos
esset
impietas,
tantus
contemptus
Dei,
quum
denique
vita
eorum
clamaret
ipsos
prorsus
esse
insanos,
dicit,
Frustra
aptavit
stylum,
nempe
scriptor
legis,
et
frustra
fuerunt
scribae,
hoc
est,
doctores.
Scribas
enim
secundo
loco
accipit
pro
doctoribus.
Hunc
locum
paulo
aliter
expono,
quam
alii
interpretes,
nempe
quia
videtur
subesse
species
ironiae,
quemadmodum
vulgo
apud
nos
dicitur,
II
faut
brusler
tous
les
livres.
Deridet
igitur
illam
stultitiam
Ieremias,
quod
se
dicerent
probe
tenere
qualiter
vivendum
esset,
quia
fulgeret
apud
ipsos
doctrina
legis.
Si
ita
est,
inquit,
quid
est
lex
Dei?
Nihil
certe,
quum
tota
sua
doctrina
pro
nihilo
hoc
modo
ducenda
esset.
Nunc
ergo
videmus
hic
salse
perstringi
Iudaeos,
quoniam
scilicet
arriperent
titulum
legis,
quasi
umbram
sine
corpore,
quum
tamen
nullam
rectae
intelligentiae
guttam
haberent.
Postea
addit,
9.
Pudefacti
sunt
sapientes,
territi
sunty
et
capti
sunt
(nnn
significat
proprie
frangere,
vel
conterere
:
sed
transfertur
ad
animum,
et
tunc
significat
terrere:
dicit
igitur
esse
territos,
deinde
illaqueatos:
postea
adiungit
causam,
nempe)
quia
respuerunt
in
verbo
(sed
D
est
supervacuum.
Verbum
ergo)
Iehovae
(reprobarunt,
aut
repudiarunt)
et
sapientia
quid
illis
(prodest,
subaudiunt
quidam
interpretes:
alii
vertunt,
et
quid
est
in
ipsis
sapientiae?
ego
autem
aliter
accipio,
ut
statim
dicam).
Dicit
nunc
hos
sapientes
esse
pudefactos
et
attonitoSy
et
quasi
laqueis
captos.
Quibus
verbis
significat
nihil
proficere
Iudaeos
sua
astutia,
dum
sibi
arrogant
sapientiam,
et
hoc
obtentu
reiiciunt
omnes
admonitiones,
et
volunt
sibi
parci.
Nihil,
inquit,
prodest
vobis
haec
sapientia.
Deus
enim
vos
deprehendet,
sicuti
alibi
dicitur.
Ergo
dicit
esse
pudefactos
,
non
quod
iam
tunc
essent
pudefacti:
iam
enim
dixit
sexto
capite,
et
mox
iterum
repetet
fuisse
ita
obduratos,
ut
non
posset
illis
extorqueri
ullus
pudor.
Carebant
igitur
erubescentia.
Sed
hic
denuntiat
poenam,
quae
proxime
instabat:
quasi
diceret,
Nunc
estis
fronte
quasi
ferrea,
et
putatis
vos
impune
Deo
et
eius
servis
posse
illudere.
Atqui
Deus
vos
deprehendet,
inquit:
et
ita
excutiet
has
larvas,
sub
quibus
delitescitis,
ut
dedecus
vestrum
omnibus
pateat.
Ille
est
sensus.
Eadem
ratione
dicit,
Securi
nunc
estis,
sed
Deus
brevi
incutiet
tantum
terroris
ut
reddat
prorsus
attonitos.
Significat
ergo
eos
nihil
facere
lucri,
dum
ita
in
suis
.vitiis
sibi
placent,
et
magis
ac
magis
obdu-
|